Bas Dost heeft geen medelijden met oude club
De euforie na de uitzege op Heracles is de euforie enigermate bekoeld. In De Goffert kreeg FC Utrecht gisterenavond een koude douche over zich heen, binnen drie minuten stond er ineens 2-0 op het scorebord en was de partij beslist. Eigenlijk was het de Nijmeegse luchtmacht die de beslissing forceerde want twee gewonnen kopduels vormden de inleiding voor die treffers. Daarbij speelde Bas Dost een belangrijke rol, de voormalige FC Utrecht-spits vormde een doorlopende dreiging voor de fysiek kleinere opponenten.
Bas Dost ten tijde van zijn FC Utrecht periode.
Fotocredits: FC Utrecht
Of zoals Ron Jans het na afloop formuleerde: ‘NEC heeft goed ingespeeld op de aanwezigheid van Dost in de spits’.
De nieuwe FC-trainer zei het met nauwelijks verholen jaloezie in zijn stem. Jans constateerde na afloop terecht dat zijn ploeg voor rust geen enkele kans van betekenis kon uitspelen en in de tweede helft kon NEC rustig achteroverleunen op de zo simpel gekregen voorsprong. ‘We liepen te veel met de bal, je moet die het werk laten doen om gevaarlijk te kunnen worden’, zo analyseerde hij. Er is dus volop werk aan de winkel voor de coach, zowel in fysiek als mentaal opzicht, want qua conditie is de selectie nu ook nog bezig met een inhaalslag. Pas dan zal het lukken om de door Jans gewenste agressiviteit negentig minuten lang aan de dag te leggen.
Hoe gaat het verder? De komende twee duels zullen een duidelijke vingeraanwijzing zijn: Almere City thuis en Volendam uit, de enige ploegen die nog onder FC Utrecht op de ranglijst staan. Kijkend naar die stand en naar het gebeuren in De Goffert kwamen zaterdagavond nog wat persoonlijke herinneringen bij me op. Ik was immers als jochie van vijftien jaar op 15 juni 1958 in hetzelfde stadion aanwezig om mijn favorieten van DOS aan ter moedigen. Het ging om een beslissingswedstrijd tegen Sportclub Enschede, met Abe Lenstra nog in de gelederen. DOS won via een goal van mijn idool Tonny van der Linden met 1-0 en pakte de landstitel. De enige keer dat een Utrechtse profclub zoiets presteerde. Er is voor FC Utrecht dus nog een heel lange weg te gaan.