Coach Willem van de Kraak stopt bij Utrecht Dragons; Tonny Collard gaat alleen door
Doorpakken. Dat is wat Tonny Collard (62) het liefst zou doen met Utrecht Dragons. De Utrechtse ijshockeycoach proeft de mogelijkheden die zich op ijssportcentrum De Vechtsebanen in Overvecht-Noord aandienen. Het ontwikkelen van talent, de sprong maken naar de top van de eredivisie en Utrechts de voertaal maken in de kleedkamer. Dat zouden idealiter de doelen zijn van de 110-voudig ex-international.
Collard is gedreven als in zijn beste jaren als ijshockeyer met landskampioenschappen in Klagenfurt (Oostenrijk) Heerenveen en in 1991 en1992 met – toen nog – Pro Badge Utrecht. Nu staat hij als coach voor de opgave het succes van de twee laatste seizoenen waarin Utrecht Dragons tot de kwartfinales reikte en de publieke belangstelling zienderogen toenam, uit te bouwen.
Teruggeven
De beste Nederlandse aanvaller ooit staat er komend seizoen alleen voor. Tenminste in de bench en op de trainingen. Collega Willem van de Kraak heeft besloten na twee seizoenen een punt te zetten achter zijn werkzaamheden als collega-coach van de Dragons. ‘Het is wel goed zo. Ik kan terugkijken op twee hele leuke seizoenen en weet dat ik het team in de goede handen van Tonny achterlaat. Ik heb het afgelopen seizoen heel prettig met hem samengewerkt, we voelden elkaar goed aan. Maar nu is het tijd voor andere dingen. Ik zal echter nog regelmatig op de tribune zitten om mijn Vince te zien spelen.’
‘De sport heeft me zoveel gebracht, daar ben ik dankbaar voor’
De goede ervaringen van het afgelopen seizoen zijn voor Collard reden om zijn schouders onder het Utrechtse ijshockey te zetten. ‘De sport heeft me zoveel gebracht, daar ben ik dankbaar voor. Ik wil veel teruggeven aan Utrecht en de sport. Bovendien weet ik wat het ijshockey teweeg kan brengen in de stad Utrecht en op De Vechtsebanen. Of die tijden helemaal terugkomen, weet ik niet. Maar, als het aan mij ligt, komen we er zo dicht mogelijk bij.’
Samenwerken
Toen duidelijk was dat Van de Kraak zou stoppen, hebben de club en de spelersgroep Collard gevraagd om hoofdcoach te worden. Met succes. Hij is momenteel druk met komend seizoen, onder meer met de samenstelling van de selectie. Collard ziet het liefst zoveel mogelijk Utrechtse ijshockeyers terugkeren naar hun stad. ‘Ik hou ze voor hoe mooi het zou zijn om met hen te bouwen aan de toekomst van het Utrechtse ijshockey.’ Hij is in gesprek met twee eredivisiespelers en twee hockeyers die in de BeNe League uitkomen. ‘Dat zouden prima versterkingen zijn waarmee we hoge ogen in de eredivisie.’ Daarnaast schuiven talenten uit de U17 (landskampioen dit jaar) en U15 door.
Op de achtergrond speelt nog een mogelijke samenwerking met Alkmaar waar Brock Montgomery, de Utrechtse sterspeler van het afgelopen seizoen, jeugdtrainer is. Collard: ‘We kijken of we tot een gecombineerd U23-team kunnen komen. De thuiswedstrijden van dat team zouden dan wisselend in Utrecht of Alkmaar moeten worden gespeeld. We kijken momenteel of dat haalbaar is, daar zijn gesprekken over gaande. Lukt dat niet, dan willen we de grootste Alkmaarse talenten, die volgens Brock eredivisiewaardig zijn, naar Utrecht halen. En ja, dat betekent dat Brock ook volgend seizoen bij Utrecht Dragons speelt, daar ben ik heel blij mee.’
Selectie
Een groter probleem is de eventuele terugkeer van doelman Zachery Levac. De beste goalie van de eredivisie was de duurste speler in de Utrechtse selectie. ‘Maar laat ik voorop stellen dat hij elke eurocent waard was’, aldus Collard. De gesprekken verlopen moeizaam, gezien de financiële eisen van Levac. ‘Voor dat geld kunnen we andere keuzes maken. Zoals het er nu voorstaat, hebben we 10, 11 spelers. Dat moeten er twintig worden. Er is dus nog wel wat werk te verrichten.’
Vast staat het vertrek van Dean Versteeg (naar Geleen), Francis Wilkes (gaat in Denemarken spelen) en doelvrouwe Elaine Wilkes. Terwijl de komst, dan wel de terugkeer, van Matt Caranci onzeker is. Dat heeft te maken met het verkrijgen van een visum door de Canadees. Collard: ‘De grootvader van Matt is Italiaan. Matt probeert nu ook een Italiaans paspoort te krijgen zodat hij zonder problemen in Utrecht zou kunnen spelen. Ik heb hem er graag bij. Matt is een echte teamspeler en past goed in de groep,’
‘Mijn idee is om met allemaal Utrechtse jongens,
aangevuld met twee of drie imports die een team echt beter maken,
over drie tot vijf jaar structureel in de top van de eredivisie te spelen’
Eredivisie
Ook in de eredivisie verandert het nodige. Yeti’s Breda is afgehaakt vanwege problemen met de accommodatie. Daarvoor in de plaats keert Tilburg 2, na een jaar afwezigheid, terug op het één na hoogste ijshockeyniveau van ons land en sluit ook Den Haag aan in de eredivisie met een belofteteam. Daardoor bestaat de eredivisie komend seizoen uit dertien teams. Aanvankelijk had ook Antwerpen interesse, maar de Belgen haakten op het laatste moment af en komen mogelijk in 2025 weer in beeld.
Aan het begin van de nieuwe ijshockeyjaargang kan Utrecht Dragons de eigen mogelijkheden mogelijk al snel naar waarde schatten. Collard: ‘Omdat we vorig seizoen als vijfde zijn geëindigd doen we ook mee in het bekertoernooi waar de drie BeNe Leageteams (Den Haag, Heerenveen en Geleen) en de vijf hoogst geëindigde eredivisieclubs aansluiten (de wedstrijden worden door loting bepaald, red.). Het seizoen gaat van start met de bekerduels. Het belooft al met al een mooi seizoen te worden met mooie wedstrijden. Bovendien kijk ik uit naar de ontmoetingen met Eindhoven waar mijn broer Stefan onlangs tot coach is benoemd. Ik heb er vertrouwen in dat hij het goed gaat doen in Brabant en Eindhoven is een prachtige club. Ik wens Stefan het allerbeste, maar wil wel heel graag van hem winnen.’
Doorpakken
Het is helder, ijshockeycoach Tonny Collard wil na de twee kwartfinales van de afgelopen twee seizoenen geen pas op de plaats maken. Het is doorpakken en de jeugd doorontwikkelen. ‘Mijn idee is om met allemaal Utrechtse jongens, aangevuld met twee of drie imports die een team echt beter maken, over drie tot vijf jaar structureel in de top van de eredivisie te spelen. En wie weet wat er daarna komt. Of ik dan nog coach ben, weet ik niet. Ik zou me ook kunnen voorstellen dat ik dan een technische functie bekleed en de lijnen in de gaten hou. Maar nu ben ik vooral bezig met de juiste groep samen te stellen. Vanuit de jeugd proef ik veel energie en het publiek is het afgelopen seizoen warm gemaakt. De basis is gelegd, het is aan ons om daar een passend vervolg aan te geven.’