Non-contact boksen verhelpt Parkinson niet, vertraagt het mogelijk wel

Foto: De enthousiaste deelnemers van de groep Parkinson Boksen komen tot drie keer per week samen om de gevolgen van de ziekte zo veel mogelijk te vertragen. Staand tweede van links instructrice Tatania.
Credits: Bodhi Gym.

UTRECHT - ‘Parkinson? Ga boksen.’ Neurologen zijn het eens over de aanpak van deze ziekte. En dat boksen? Dat kan sinds december vorig jaar in Utrecht bij sportschool Bodhi Gym. Daar worden personen met deze ziekte liefdevol en vol aandacht begeleid. Herstel is helaas niet mogelijk, maar het verloop van Parkinston vertragen wel. Hopelijk.

De twee partners Titania en Irfaanah kwamen op het spoor van Parkinson Boksen op een beurs waar een stand over dit onderwerp was ingericht. Omdat beiden al het idee hadden hun maatschappelijke carrière een andere wending te geven, volgden ze met goed gevolg de opleiding Parkinson Boksen Coach bij Rock Steady Europe in Ede. Waardoor ze gecertificeerd zijn deze trainingen – naast andere activiteiten zoals reguliere bokszak- en circuittraining in deze sportschool – te geven.

“Bij Parkinson Boksen wordt niet echt gebokst”

Deelnemers

Met succes, zoals blijkt op deze zondagochtend in een voormalige bedrijfsruimte op steenworp afstand vlakbij de Werkspoor Kathedraal aan de Nijverheidsweg. Hoewel het buiten fris is, straalt binnen de muren van de Gym je de warmte tegemoet. En er wordt serieus gesport door de vijf deelnemers in de eenvoudig, maar praktisch ingerichte ruimte op de begane grond waar de bokszakken hangen en andere attributen ordentelijk hun plaats hebben. Boven, op de vide, zijn kleedkamers en is een ontmoetingsruimte. Door de deelnemers aan Parkinson Boksen wordt ‘kantoordeel’ vooral gebruikt om na te praten en ervaringen over hun ziekte uit te wisselen. Vooral het medicijngebruik is een thema. De betrokken Titania en Irfaanah nemen ruim de tijd om te luisteren en te delen.

In korte tijd is het aantal deelnemers aan Parkinson Boksen bij Bodhi Gym gegroeid. Er zijn nu drie momenten in de week dat er gesport kan worden in het kader van deze ziekte (zie ook kader elders op deze pagina): eenmaal per dag op zondag, dinsdag en donderdag. De trainingen duren 75 minuten. ‘Bij Parkinson Boksen wordt niet echt gebokst’, leggen Titania en Irfaanah uit, ‘het is een non-contactsport. We gebruiken bokszakken, pads, stootkussens of handschoenen om op of tegen te slaan of stoten. Er zijn voldoende rustmomenten en er is ruim gelegenheid om te drinken.’

Dubbeltaken

Maar waarom is Parkinson Boksen nu zo goed voor mensen die de ziekte hebben? Genezen is niet mogelijk, de ontwikkeling van de ziekte vertragen wel. Omdat sporten in het algemeen helpt bij het aanmaken van dopamine. En specifiek boksen omdat Parkinsonpatiënten vaak moeite hebben met het uitvoeren van twee dingen tegelijk, de zogenaamde dubbeltaken. En die zijn er bij Parkinson Boksen in overvloed. ‘Daarnaast besteden we aandacht aan de lichamelijke conditie, de fijne motoriek, balans en kracht.’

Na afloop van de sessie ploffen de ‘boksers’ – deelnemers zijn welkom om deel te nemen aan alle Parkinson bokstrainingen op het rooster, zo vaak als ze willen. Als dat de ene week eenmaal en de andere week drie keer is dan kan dat - aan Parkinson Boksen deze zondagochtend tevreden neer op de stoelen en banken op de vide die via een trap bereikbaar is. De inspanningen zijn hen aan te zien. Thee, koffie en water zijn voorhanden. Deze nazit is niet verplicht, maar wordt door eenieder dankbaar aangegrepen om ervaringen uit te wisselen.

Dope

Ondanks het advies van hun neurologen (‘Ga boksen’) of fysiotherapeuten is er toch een drempel om zich aan te melden voor Parkinson Boksen, bekent één van de deelnemers. ‘Niet iedereen wil geconfronteerd worden met zijn ziekte en het verloop ervan. Dat zie je ook in deze groep. De één is in een ver gevorderder stadium dan de ander. Vooral mensen bij wie de ziekte net is vastgesteld twijfelen. Maar wat de doorslag geeft om het wél te doen, is dat je het verloop van Parkinson zoveel mogelijk wilt vertragen. Daarnaast is het juist heel goed om dingen met elkaar uit te wisselen. Over praktische zaken thuis, over autorijden, maar ook over medicijngebruik. Ik zou het Parkinson Boksen voor goud meer willen missen. Ook de begeleiding van de twee meiden (Titania en Irfaanah) niet, die is fantastisch.’

Maar het is niet uitsluitend somberheid. Er is ook ruimte voor de nodige zelfspot bij de deelnemers aan deze editie van Parkinson Boksen is ook geweldig. ‘Ze hoeven op een gebruiksaanwijzing voor ons niet te zetten ‘voor gebruik schudden’, doelend op de tremoren – dat zijn de ongecontroleerde trillingen van de hand(en) die sommigen, maar niet iedereen, kunnen hebben. Een ander verzucht ‘uiteindelijk is het enige wat helpt dope.’

Ruimte

Met hun Gym en Parkinson Boksen zijn Titania en Irfaanah aardig op weg hun droom te verwezenlijken. Maar wensen zijn er altijd. Ondanks het succes op deze korte termijn van Parkinson Boksen is er ruimte voor nog meer deelnemers. ‘Maximaal acht per trainingsmoment.’ En ze kijken voorzichtig uit naar een andere ruimte. ‘Waar alles gelijkvloers is, zodat de deelnemers aan Parkinson Boksen de trap naar vide niet meer op hoeven. Maar wel in Utrecht. Want ook wij zouden de deelnemers aan Parkinson Boksen niet willen missen.’

Bohdi Gym is gevestigd aan de Nijverheidsweg 18-V, 3534AM Utrecht. Meer weten of het aanvragen van een proefles: info@bodhigym.nl

Zie ook: www.bodhigym.nl