2017 jaar van uitersten voor Lars van der Haar
Onfortuin hoort er nu eenmaal bij in het veldrijden en je hoort ze zelden klagen, maar het is wel zuur als je zeven (!) maal lek rijdt. Wat dat betreft was de ranke Nederlandse troef de onbetwiste kampioen, maar die titel zal hij liever niet gehad hebben. Uiteindelijk finishte hij op karakter als vierde, nadat hij in de laatste ronde nog eens twee keer met materiaalpech geconfronteerd was. ‘Natuurlijk ben ik heel erg teleurgesteld dat ik niet op het podium sta, maar als je mij in november had gevraagd wat ik zou doen op het WK, dan had ik gezegd dat ik misschien niet eens zou starten.’ Van der Haar lag er maanden uit door een spierscheuring in het bovenbeen, nadat hij net hersteld was van een hamstringblessure. ‘Daarom voel ik me toch ook een beetje een winnaar dat ik dit op zo’n zwaar parkoers heb kunnen laten zien.’ PodiumplaatsenVoor de beste veldrijder van de regio Utrecht is 2017 een jaar geweest van ups en downs, al reeg hij de afgelopen maanden de podiumplaatsen aaneen. Sinds 1 januari heeft Van der Haar een contract van drie jaar bij de Belgische formatie Telenet-Fidea Lions met als manager Sven Nys, de beste veldrijder aller tijden. Bij de Belgische equipe komt hij onder meer zijn landgenoot Corné van Kessel tegen en de Belgen Toon Aerts en Quinten Hermans. Stuk voor stuk crossers die regelmatig een klassering in de toptien kunnen realiseren, al hebben Van der Haar en Aerts dit najaar tot dusver de beste resultaten geboekt.Maar ook zij moeten een diepe buiging maken voor de twee beste veldrijders ter wereld. Mathieu van der Poel en de huidige wereldkampioen Wout van Aert domineren bij de elite en zullen dat vermoedelijk nog jaren doen, tenzij Van der Poel voor de weg gaat kiezen.Het is een beetje de pech van Van der Haar die na zijn titels bij de beloften voorbestemd leek voor een glanzende carrière bij de profs. Natuurlijk, zijn palmares mag er nog steeds zijn, maar had nog fraaier kunnen zijn zonder dat superduo.Groot was dan ook de vreugde bij de Woudenberger die samenwoont met de Britse renster Lucy Garner, dat hij dit seizoen als eerste de zegereeks van Van der Poel wist te onderbreken. Hij deed dat in Ronse in de GP Mario De Clercq, de openingswedstrijd van het DVV-klassement.Was het pechvolle WK eind januari zonder twijfel een dieptepunt - het EK bgin november was een hoogtepunt. In 2015 was Van der Haar de allereerste die het nieuwe tricot bemachtigde, maar het zilver dit jaar achter een ongenaakbare Van der Poel smaakte ook zoet. ‘Ik ben tevreden. Toch is het wel duidelijk waar ik de wedstrijd verloren heb, op de balken. Ik had besloten er niet over te springen en wist dat het daardoor moeilijk zou worden om Mathieu te kloppen,’ aldus de sympathieke Woudenberger die nooit om een realistische beschouwing verlegen zit.