Annemiek van Vleuten blijft in Goldrace op paar meter steken
Voor de camera van de NOS vertelde de Utrechtse van geboorte daar vrede mee te hebben. Niewiadoma was nu eenmaal de sterkste geweest op de Cauberg, de befaamde klim die in tegenstelling tot bij de mannen wel als scherprechter diende in de vrouwenkoers. De 36-jarige Van Vleuten kon zichzelf ook niets kwalijk nemen, ze had er alles aan gedaan om dat Nederlandse wielermonument op haar erelijst te krijgen.Vooraf had de renster van Mitchelton-Scott verklaard niet tot de slotklim te willen wachten. Van Vleuten wilde een harde koers creëren. In de Ronde van Vlaanderen had ze in de sprint moeten buigen voor de Italiaanse Marta Bastianelli, deels omdat die klassieker niet zwaar genoeg was geweest. PloegenspelMaar Van Vleuten kon nog zoveel willen, in het professionele wielrennen is het ploegenspel onontbeerlijk. Ook bij de vrouwen. Ze had al wel enkele malen op de Cauberg die door de vrouwen liefst viermaal beklommen moest worden aan de boom geschud. Dat leidde ertoe dat een aantal zwakkere zusters uit het peloton had moeten lossen, maar in de laatste 25 kilometers moest Van Vleuten wachten omdat een ploeggenote, Amanda Spratt, vooruit was met twee anderen. Op de voorlaatste beklimming van de Cauberg leek het drietal te worden ingelopen, maar dat gebeurde verrassend genoeg niet. Later werden ze wel opgeslokt, waarna de Italiaanse Longo Borghini ervan doorging. Van Vleuten reageerde op de Bemelerberg en kreeg aartsrivale Anna van der Breggen in haar wiel. Even later probeerde Van der Breggen het zelf en prompt kreeg zij Van Vleuten achter zich aan.Beide Nederlandse vluchtpogingen mislukten en op de laatste beklimming van de Cauberg had Niewiadoma nog de kracht voor een flitsende demarrage. Marianne Vos probeerde aan te haken maar het vele kopwerk dat ze al had verricht eiste zijn tol. En zie, daar was Van Vleuten weer. Ze wipte over Vos, die toch nog derde zou worden, heen en had op de top van de Cauberg nog slechts een achterstand van drie, vier seconden op de Poolse. BloedstollendMaar wat deed het pijn om dat laatste gaatje te dichten. Honderdsten van seconden knabbelde ze van de achterstand af, meter voor meter liep ze in. Even doemde het beeld op van La Course van vorig jaar. Daar achterhaalde Van Vleuten in een bloedstollende slotfase in de laatste meters Van der Breggen. Dat thrillerachtige scenario herhaalde zich echter niet in de Limburgse heuvels. De afstand was te kort en op de streep bleef de taaie veterane steken op een paar meter.Toch krulde meteen na de finish een lach rond de mond van Van Vleuten. ‘Het was nadat ik op het WK de knie brak een uitdaging om hier aan de start te staan. Het was ook een prachtige koers, het publiek heeft dacht ik genoten en ikzelf ook. Natuurlijk ben ik er tot het eind in blijven geloven. Maar ze is explosiever dan ik en was gewoon beter op de Cauberg. Zo verliezen is gewoon heel eerlijk. Ik heb het nergens laten liggen. En dan kan ik er wel mee leven.’ Meer vrouwen uit de regio Utrecht drukten hun neus aan het venster tijdens de 126 kilometer lange exercitie van keren en draaien, heuvel op, heuvel af. De Amstel Gold Race is zeker niet de langste vrouwenkoers maar wel een van de lastigste. Ellen van Dijk (Trek-Segafredo) toonde dat ze in vorm is, maar miste de beslissende slag. Floortje Mackaij (Sunweb) had haar dag niet en voor de jonge sprintster Lorena Wiebes is zo’n eendagswedstrijd in de heuvels nog te zwaar. Ze reden de koers wel uit en werden respectievelijk 36e, 27e en 24e. MannenDylan van Baarle deed in de koers van de mannen over 267 km en 35 hellingen serieus mee tot in de finale. Hij zat in de groep van topfavoriet Mathieu van der Poel die in de laatste kilometers zienderogen inliep op de koplopers Fuglsang en Alaphilippe. Maar Van der Poel ging zo tekeer dat de Veenendaler, net als veel anderen, hem niet kon volgen. Het multitalent zou uiteindelijk, dankzij het getreuzel vooraan, zelfs nog triomferen op een manier die de concurrentie deed sidderen en zelfs zijn vader tot ongeloof bracht: ‘wat een mafkees’ sprak de winnaar van de editie van 1990 vol bewondering. Van Baarle eindigde op 54 seconden als 31e.