Annemiek van Vleuten tekent voor zinderende ontknoping La Course
Nooit opgeven, zelfs niet als iedereen je al tot verliezer heeft bestempeld. Het is een eigenschap die Annemiek van Vleuten al heel wat overwinningen heeft bezorgd, maar wat ze dinsdag flikte grensde aan het ongelooflijke. Met een uiterste inspanning glipte de in Vleuten geboren 35-jarige kopvrouwe van de Australische formatie Mitchelton-Scott na 112 kilometer langs de stil vallende, zeven jaar jongere Van der Breggen. Het was een zinderende ontknoping die zijn weerga niet kent in het vrouwenwielrennen en een beetje deed denken aan het dramatische slot van de Tour de France van 1989. Toen klopte Greg Lemond zijn Franse rivaal Laurant Fignon in extremis, met het kleinste verschil ooit, acht seconden.(tekst loopt door onder twitter bericht)https://twitter.com/MitcheltonSCOTT/status/1019173223727017984Eén ritVooraf was de vraag of Annemiek van Vleuten wel fit genoeg zou zijn voor de vijfde editie van La Course, die in tegenstelling tot vorig jaar slechts één rit omvatte. De vrouwen willen dolgraag een langere etappekoers onder de vlag van de Tour de France – vroeger was er de Tour Feminin - maar volgens Tourdirecteur Christian Prudhomme moeten daarvoor vooral logistieke obstakels worden overwonnen. Nu werd de eerste echte bergetappe van de mannen tot La Course gebombardeerd, iets korter qua afstand maar wel met de Col de Romme en Col de la Colombière.Van Vleuten had zondagavond amper de tijd om haar overwinning in de zware tiendaagse Giro d’Italia voor vrouwen te vieren. Het was een van haar doelen voor dit seizoen geweest en ze voltooide die missie op imponerende wijze. Buiten de eindzege won ze drie etappes, waaronder die naar de top van de beruchte Monte Zoncolan. Meteen na de finish in Italië moest ze naar Frankrijk afreizen waar dinsdagochtend al om negen uur de start was van La Course. Bepaald geen ideale voorbereiding, terwijl ze niettemin diende af te rekenen met een uitgeruste Anna van der Breggen. De veelvraat van Boels-Dolmans, winnares dit seizoen van onder meer de Ronde van Vlaanderen, Luik-Bastenaken-Luik en Strade Bianchi, had de Giro Rosa, die al ze twee keer gewonnen had, laten schieten.
‘Met nog driehonderd meter te gaandacht ik zelf ook, ik word tweede’
De twee kemphanen keken aanvankelijk de kat uit de boom. Lucinda Brand (Sunweb) mocht even het initiatief nemen, net als de Deense Cecilie Uttrup Ludwig en de Zuid-Afrikaanse Ashleigh Moolman (uiteindelijk derde). Op de laatste beklimming, de Col de la Colombière, zette Van Vleuten aan en kreeg enkele rensters in haar wiel, onder wie Van der Breggen. Die nam de kop over en liep meter voor meter weg. In de afdaling naar de finish lukte het Van Vleuten niet het gaatje te dichten. Ze bleef op een seconde of tien hangen en leek geklopt. ‘Mijn ploegleider in de auto gaf het vijfhonderd meter voor de finish op. En ik moet bekennen dat ik met nog driehonderd meter te gaan ook dacht, ik word tweede. Toen zag ik dat ze stil viel.' Ze zette nog eens aan en passeerde enkele meters voor de finish de moegestreden Van der Breggen.Een ongelooflijke overwinning, vond een glunderende Van Vleuten zelf ook, en pure reclame voor het vrouwenwielrennen.Dat belooft wat voor het WK eind september in Oostenrijk. Wie niet kan klimmen heeft daar niets te zoeken, maar nu al is zeker dat Nederland de koers bij de vrouwen zal domineren met minstens twee kanshebbers voor het goud. https://twitter.com/i/status/1019179634150297600