Bloemen

Toen de Nieuwegeinse volleyballers bij de hal arriveerden, zagen ze op weg naar de kleedkamer de bossen bloemen al klaar staan. Bloemen voor de aanstaande kampioen Dynamo dus. Dat had Vrevok nu nèt effe nodig. Een paar uur later konden de ruikers in de kliko.In Rotterdam hadden ze de bloemen de afgelopen weken wel heel nadrukkelijk klaargezet. Het moest wel mis gaan.

Het is die tijd van het jaar, het is schitterend. Titelduels, play-offs, degradatiestrijd. Ineens komen er krachten boven die een seizoen lang verborgen waren gebleven. Of ineens slaat de verlamming toe, dat kan natuurlijk ook. Het is immers die tijd van het jaar dat het ineens moet. Nu of nooit, do or die en niets is onmogelijk.

Daarom was het was genieten van Kampong, zondag uit bij Oranje-Rood. Met de rug tegen de muur, op de rand van uitschakeling voor de play-offs, akelig hoog tempo, twee ploegen die alleen maar aan aanvallen dachten en een dramatische wending in de slotminuut. Heerlijk potje, zelfs als je geen sjoege van hockey hebt.Kampong staat nu in de play-offs tegenover Bloemendaal, dat het hele seizoen al sprankelend de beste is. Maar het mooie van play-offs blijft dat dat niet telt. Vanaf nu geldt de strijd, de mentale kracht, weerbaarheid, het winnen van élk persoonlijk duel. Vanaf nu is favoriet zijn helemaal geen voordeel. Behalve als het om UZSC gaat, die denderen zó door naar de titel.Jammer, voetbal kent geen play-offs om de landstitel. Het is elk jaar maar hopen dat het tot het einde toe spannend blijft. Eigenlijk was dat het dit jaar al weken niet meer, tot de verlamming toesloeg en de Nieuwe Maas zich bijkans vulde met angstzweet. Gisteren kwamen daar ook nog eens die tranen bij. Het klotst in Rotterdam inmiddels over de kademuren heen. En dan moet Heracles nog komen. Het ijzersterke, levensgevaarlijke Heracles.En echt, het kan raar lopen in de sport. Zeker in deze tijd van het jaar.Overigens, die vierde wedstrijd won Dynamo in Nieuwegein van Vrevok. Of er bloemen waren, kan ik me niet herinneren.