Met een brede lach achter de telelens
Kijkt hij eenmaal door zijn lens, al dan niet verscholen onder een grote visparaplu, duurt het even voordat er contact gelegd kan worden. Want dan is hij in opperste concentratie 'aan het werk'. Hij zoekt door die lens naar die momenten die hem raken.'Dat zijn de mooiste foto's vind ik zelf. Dat zijn nu net die momenten die ertoe doen. Voor mij als fotograaf bijzonder omdat ik iets gezien heb wat anderen niet zo snel opvalt. Voor de persoon in kwestie vaak heel intiem als ik nu juist dat speciale moment heb kunnen vastleggen. Ik krijg daar dan ook regelmatig een warme reactie op en daar doet een mens het dan voor'.Rustig laat hij een foto zien van pitchercoach Erik de Vries tijdens een wedstrijd met de jeugd. Daarop is te zien hoe De Vries wegloopt met een van de jongens en een warme arm om hem heen legt omdat die jongen het even moeilijk had. 'Ja dat was nou zo'n moment. Er zit vaak een heel verhaal achter en dan zegt zo’n foto meer dan 1000 woorden zeggen kunnen’.Voor de UVV-familie kan hij urenlang voor 'nop' in touw zijn. Zijn vrijwilligerswerk vormt dan ook een hele sterke troef voor de uitstraling van honk- en softballend UVV. Regelmatig komt er ook een mailtje binnen met het verzoek voor een foto. Want een foto van zijn hand is veelal een hele mooie aanwinst voor het familiearchief.Inmiddels is zijn talent voor de sportfotografie ook buiten de honk- en softbalwereld opgevallen en fotografeert hij onder andere voor de Utrechtse Sportkrant. 'Ik vind het een uitdaging en mag mijzelf gelukkig prijzen dat mijn foto's van onder andere waterpolo, schaatsen, atletiek en baanwielrennen goed in de smaak zijn gevallen.' EK honkbalEn dan drukt deze fotograaf zich zeer bescheiden uit. Want hoe populair zijn foto's zijn en hoe ze gewaardeerd worden bleek vorige maand tijdens het EK honkbal onder de 12 jaar. Maar liefst 200.000 keer werden zijn foto's bekeken. 'Ja en als er dan mensen een foto willen, vraag ik daar wel een kleine bijdrage voor. Dat stort ik dan in de pot voor een nieuwe telelens of zoiets.’Kruidenberg beperkt zich niet alleen tot het maken van foto's, want op het al genoemde EK nam hij samen met zijn collega de gehele social media voor zijn rekening. Er kwamen ook opnames door via een drone die hij boven sportpark De Paperclip liet vliegen.Door privé-omstandigheden verhuisde hij zes jaar geleden van Bergen naar Leidsche Rijn. In Bergen was hij lid van the Bears en zag hij zijn zonen Floris en Vincent vanaf de peanuts opgroeien tot verdienstelijke honkballers. Floris volgde ook de honkbalschool en kwam uit voor diverse selecties. 'Ja en natuurlijk maak je dan als vader foto's. Het voordeel is natuurlijk ook dat ik als oud honkballer de spelregels ken en dan kun je ook wat beter anticiperen met je foto's.'Een mooi voorbeeld is dat hij nu sommige tekens van de honkballers kent. Door de voorkennis kan hij zijn toestel alvast op scherp zetten en is hij op tijd voor bijvoorbeeld een mooie sliding op het tweede honk. 'Moet ik wel oppassen dat ik dat niet opvallend doe, want dat heeft de tegenpartij zo door en zou ik de actie kunnen verpesten', vertelt hij met een brede lach.Zijn liefde voor de fotografie is dus binnen het honkbal begonnen. Maar inmiddels heeft ook het softbal zijn hart gestolen. 'En die meiden tonen hun waardering ook, en laten we eerlijk zijn, waardering krijgen vindt toch iedereen leuk.'Ook reizen en natuurfotografie staan bij hem in de belangstelling. Samen met zijn vriendin Lenneke die een reisbureau heeft gaat hij regelmatig op reis. 'Natuurfotografie is begonnen tijdens onze reis naar Zuid-Afrika. Maar nu zit ik ook rustig uren in de Oostvaardersplassen of in de Biesbosch. Prachtig.'En wat Kruijdenberg dan ook voor zijn lens krijgt, zijn talent kent vele gezichten waar veel mensen de komende jaren van kunnen meegenieten. Het blijft wel een hobby, want hij werkt al 33 jaar als business consultant binnen de ICT-afdeling van Bidfood en gaat volgens eigen zeggen nog iedere dag met heel veel plezier naar zijn werk.