Domstad Dodgers spelen breedtesport op niveau

‘Bij Domstad Dodgers staat de breedtesport hoog in het vaandel. Wij spelen liever met alle teams met plezier op een wat lager niveau, dan dat wij bijvoorbeeld het eerste mannen honkbalteam en het eerste vrouwensoftbalteam als speelpunt hebben. Niet dat het resultaat ons niets kan schelen, in tegendeel. We willen heel graag ons potje winnen, dat geldt voor ieder team, maar het moet allemaal wel vooral gezellig blijven’ zegt Jos de Jager, secretaris en aanspreekpunt bij de Dodgers.Het begon op dinsdagavond 15 september 1964 oorspronkelijk met straatvoetbal, maar dat af en toe tegen een bal trappen vond men uiteindelijk maar niks en omdat diverse jongens bij HMS honkbalden en er ook al een heus Cees Hiele straathonkbalteam was onder de naam Temming Tijgers besloot men om een eigen honkbalvereniging op te richten.Ondertussen werd door diverse mensen op allerlei manieren geld ingezameld. Onder meer door het laten invullen van een voetbalpool en lotto. Om te starten was bij de bond 15 leden het minimum. Er waren 12 spelers, maar als je het nieuwe bestuur erbij optelde waren het er precies 15.Over het bedenken van de naam doen verschillende verhalen de ronde. Feit is wel dat iedereen een naam in de hoed van een der oprichters Henk Visser deed en er door Wilma Visser één werd uit getrokken. Het werd Domstad Dodgers.Trots werden in het voorjaar van 1965 de nieuwe door Joke Visser gemaakte honkbalpakken in Huize Olympia aan de Amsterdamsestraatweg aan de pers gepresenteerd. En die zelfwerkzaam-heid is nog steeds terug te vinden in de vereniging. ‘Ieder volwassen lid betaalt € 230 per jaar aan contributie en is verplicht aan alle diensten mee te werken. Corveewerk, bardienst, onderhoud van slagtunnel en bullpen wordt allemaal in overleg opgelost. Vele leden gaan zelfs met elkaar op vakantie. Het is een echte, gezellige vereniging waar iedereen zich thuis kan voelen. Het ledenaantal van 230 is zowel bij honkbal, als bij softbal stabiel. Het verloop is bijzonder klein.’Het stabiele ledenaantal tekent de sfeer bij de vereniging en de vele activiteiten zorgen voor een grote verbinding tussen de leden. Het seizoen begint met de “Kick-off”, waar alle teams bij elkaar komen, een potje spelen en later gezamenlijk de maaltijd gebruiken. Ook is er “Dodgers Day”; alle namen van de aanwezigen gaan in een grote hoed, mannen en vrouwen door elkaar, en zo worden teams gevormd, die met elkaar softbal spelen. Na afloop is er een feestavond.In september is er het jaarlijkse kroegentoernooi. Zo'n tien kroegen schrijven hiervoor in en maken er een geweldige dag van. Het materiaal wordt door de vereniging voor die dag beschikbaar gesteld. De Dodgers houden daar altijd wel een paar leden en een paar euri aan over, ook niet geheel onbelangrijk. In oktober is de “familiemix”, waarbij alle leden met hun familie en vrienden de dag bij de club doorbrengen. Samenstelling van de clubDomstad Dodgers heeft vier mannenteams in de honkbalcompetitie en vijf softbalteams, waarvan vier vrouwenteams. Bij de jeugd spelen 1 junioren-, twee aspiranten- en één pupillenteam.Ook aan de aanwas wordt gedacht, want de club heeft ook Beeball in het pakket. Beeball is honkbal voor de allerkleinsten, waarbij met zes tegen zes wordt gespeeld op een kleiner veld. Er wordt gespeeld zonder werper. De kinderen slaan de bal van een paal. Wedstrijden tegen andere Beeballers zijn in den regel op de zaterdagochtend en in de winter wordt er in de zaal aan de kwaliteit geschaafd.Spelmateriaal voor alle teams wordt door de vereniging beschikbaar gesteld.  De jeugdteams worden door verenigingstrainers wekelijks in de gelegenheid gesteld hun spel te verbeteren door clubtrainers, die als tegenprestatie contributievrij worden gehouden. Wedstrijden tegen andere Beeballers zijn in den regel op de zaterdagochtend en in de winter wordt er in de zaal aan de kwaliteit geschaafd. Alleen het eerstemannen honkbalteam en het eerste vrouwen softbalteam hebben een eigen, betaalde, trainer van buiten de vereniging. 

Vorige
Vorige

Vissen

Volgende
Volgende

‘Sfeervolle afsluiting van een maandenlange ploetertocht’