Doornsche IJsclub bezorgt talloze schaatsliefhebbers onvergetelijke dag

In de middag bezochten ruim 1000 mensen de baan die door liefst 40 vrijwilligers ‘schaatsklaar’ was gemaakt. ‘Wij hebben in ploegendiensten gewerkt om het ijs in orde te krijgen’, gaf een trotse voorzitter Auke Porte tegen het einde van de middag aan. Met een tevreden glimlach nam hij de complimenten in ontvangst van de bezoekers nadat hij even daarvoor had omgeroepen of de mensen zo vriendelijk wilden zijn om de baan te verlaten. Het was het tijdstip om de baan te sluiten. Maar al snel werd er, met een schuin oog naar de barometers, aangegeven dat om 19.30 uur het ijs weer groen licht kreeg. ‘We zijn gisterenavond al begonnen met iedere keer een dun laagje ijs aan te brengen en dat hebben we ieder half uur herhaald’, keek Porte terug.Het zwart van de onderliggende skeelerbaan kreeg een steeds dikker wordende witte gloed en in de ochtend kon het sein ‘It giet oan’ worden gegeven. ‘Fantastisch toch’, gaf een nuchtere voorzitter aan. Waarmee de ‘Doornsche’ één van de eerste natuurijsbanen van de provincie had.Jane Wouters, afkomstig uit Driebergen, schaatste haar laatste rondje met de tweeling Matthijs en Maurits. ‘Echt heel leuk, we gaan nu naar huis om even wat te eten maar komen vanavond weer lekker terug’, keek ze al voor uit. Ook de Duitse Fiona was in haar nopjes. ‘Fantastisch om zo onder de open hemel te mogen schaatsen. Ik kom oorspronkelijk uit Kassel en daar hebben we kunstijs waarop we schaatsten, maar dit is heel bijzonder wat ze hier voor elkaar hebben gekregen.’ Chocolademelk De Doornsche IJsclub, opgericht op 28 oktober 1908, wil er altijd als één van de eersten bij zijn om schaatsminnend Doorn en omstreken te verblijden met een mooi stukje ijs. De club, die als doel heeft om in de zanderige omgeving waar geen water voorhanden is, ijs te maken voor schaatsplezier, slaagde daarin glansrijk.In het eerste jaar na de oprichting werd er aan inkomsten een goede 154 gulden verdiend en waren de uitgaven ruim 106 gulden. Nu, op deze eerste vrijdag van 2017 vond de warme chocolademelk met slagroom gretig aftrek op de baan waar hardrijders hun rondje afwerkten, maar waar ook een speciale kinderbaan was waar stoelen en andere hulpmiddelen mochten worden ingezet om de allerkleinsten ook de kneepjes van het vak bij te brengen.De baan, die normaliter beschikbaar wordt gesteld aan schaatsverenigingen uit het gehele land voor de wekelijkse skeelertrainingen en voor trainingsweekenden, werd ook in de avond druk bezocht. Tot groot plezier van de vele vrijwilligers. ‘Al het onderhoud van het terrein, de gebouwen en machines wordt door eigen mensen en andere vrijwilligers gedaan’, legt preses Porte uit. Het was zeer de moeite waard,  want ook nu volgen weer de nodige complimenten. ‘Daar doe je het voor. We zijn vanmorgen om 07.00 uur gestopt met de baan klaar maken en wanneer je dan ziet hoe druk het vandaag is.’ Plots wordt Porte onderbroken. Een tevreden lach komt echter op zijn gezicht tevoorschijn wanneer er weer een tevreden bezoeker langs komt. ‘Dank u wel, het is hier echt super georganiseerd’,  geven een passerende man en een vrouw aan.Dan gaat de blik richting de verslaggever ter plekke. ‘Een schitterende locatie tussen de bomen, weinig wind en een heerlijke warme kantine. Ideaal toch?’ Porte blijft uiterst kalm. Hij is dan ook al ruim 35 jaar voorzitter van de Doornsche IJsclub. ‘Wij hebben 700 leden en de sfeer is altijd gezellig. Een leuke sport met altijd een beetje wedstrijdelement. Het is mooi dat de hardrijders de ruimte hebben omdat er ook een speciale kinderbaan is. Vanavond wordt er waarschijnlijk ook wel geijshockeyd. Daar wachten we meestal even mee tot tegen de klok van negen uur, anders is het te gevaarlijk voor de kleintjes.’ GenietenMet een schuin oog wordt de thermometer in de gaten gehouden. Vannacht was het -6 tot -7 graden en nu vriest het ook nog, maar de weersverwachting voor het weekend is minder. Dus dan is het over’, klinkt het realistisch.  Vervolgens komt er een inwoonster uit Doorn langs. ‘Dit is mijn gelukkigste dag in Doorn sinds ik hier twee jaar terug kwam wonen.’Daar kunnen ze het mee doen in Doorn, de plaats waar de Harmonie, De Oranjevereniging en de IJsbaan de drie pijlers zijn die worden gesteund. Binnen warmt Nel Stam zich op. ‘Ik ben hier al 37 jaar. Toen er een ijsbaan kwam, ben ik direct gaan kijken.’ Ze is inmiddels 83 jaar maar geniet nog van ieder moment. ‘Ik ben zo druk dat ik helemaal geen tijd heb om oud te worden’, lacht ze.De rode jas, die alle vrijwilligers van de Doornsche IJsclub aanhebben, houdt ze maar al te graag aan. Dat doet ook ‘collega’ Riet. ‘Ze krijgen mij hier niet weg. Ik ben al 45 jaar hier in ‘huis’ en ben graag bezig’, zegt de 77-jarige die doordeweeks ook nog een huisje van een 87-jarige mevrouw schoon maakt.Wij doen het voor de gemeenschap, daar zijn we ook mee opgegroeid’, vult Nel haar aan. ‘Als driejarige liep ik al achter een karretje op het ijs en leerde ik al dat ik niet moest huilen wanneer ik koude handen had’, lacht ze. De handschoenen zitten nu ook niet om haar handen maar dat komt ook door de warme en behaaglijke kantine. De plek waar wordt terug gekeken op een memorabele dag.Wellicht volgen er deze winter snel al meer.