Drafminnend Utrecht moet naar Wolvega (1)

Paardensport, daar hebben we het over. En in het bijzonder over de drafwedstrijd over 2100 meter waarvoor studenten diergeneeskunde in 1958 het initiatief namen. ‘Peerdenpieten werd eenmaal verreden, tweemaal verreden en de derde keer was het dús een traditie’, aldus Koen Sassen (24).In de editie van 2017 zat Sassen nog op de sulky – het wagentje dat achter het renpaard is gespannen – en eindigde als vijfde. Dit jaar is Sassen Vice Praeses van de Diergeneeskundige Studenten Kring (DSK), gekoppeld aan de enige veterinaire opleiding die Nederland rijk is. Aangezien de opleiding tot de Universiteit Utrecht behoort, zal de winnaar in ieder geval een band met Utrecht hebben. GeschiedenisMaar eerst terug naar de geschiedenis van de regionale Utrechtse draf- en rensport die vele hoogtepunten kende. Zo waren er de cracks Carlos Pluto en Olaf Pride: dravers die bij de paardenliefhebber het hart sneller deden kloppen. En voor hun respectievelijke eigenaren Joop Schoonderwoerd (De Bilt) en de broers Jan en Joop Hogervorst (Utrecht) veel geld in het laadje brachten.Carlos Pluto won in 1966 – met Abe Siderius op de sulky – voor ruim 10.000 toeschouwers met een voorsprong van 25 meter de Gouden Zweep, één van de meest prestigieuze prijzen die er zijn te winnen in Nederland. En deed dat in 1967 nog eens dunnetjes over. Dat gebeurde op renbaan Mereveld, de pittoreske piste met de karakteristieke houten tribune in Utrecht-Oost. Sassen: ‘In de beginjaren werden de studenten, die waren ingeloot voor Peerdenpieten, op Mereveld getraind door Piet Smit, die in 1976 tot ere-lid van DSK werd benoemd. En uiteraard werd de koers daar ook verreden.’ De baan en de aanpalende opstallen moesten echter in 1972 wijken voor de aanleg van de snelweg A27. Nu ligt er golfbaan Amelisweerd. Alleen horecagelegenheid Mereveld (‘unieke locatie voor elk evenement’) doet nog – wat naamgeving betreft - aan de betere jaren voor de Nederlandse draf- en rensport denken.Na Carlos Pluto maakte een drafgeneratie later Olaf Pride naam en werd als 4-jarige zelfs verkozen tot paard van het jaar 1977. Uit vijftien starts zegevierde Olaf Pride in dat jaar niet minder dan twaalf keer. Belangrijke overwinningen waren de Grote Fokkers-prijs, het klassieke H. van Wickevoort Crommelin Memoriaal, de Sprinters-prijs der Vierjarigen, het Kampioenschap der Vierjarigen en de interland België-Nederland. In het befaamde Greyhound Rennen te Mönchen-Gladbach werd hij derde achter de wereldcracks Hadol du Vivier en Pershing. De viervoeter maakte, geplaagd door blessures, slechts een deel van verwachtingen waar, waardoor de hengst bleef steken op een winsom van 214.175 gulden. Olaf Pride werd in Hilversum getraind en gereden door Manus Bouhuis. LocatieMaar ook die baan ontkwam, net als Mereveld, niet aan de slopershamer. Sportkledingmerk Nike betaalde liefst 100 miljoen gulden voor de grond in Hilversum om aldaar het Europese hoofdkantoor te vestigen. Waarmee Midden-Nederland in amper 25 jaar tijd twee drafbanen werd ontnomen.Maar wat is gebleven is Peerdepieten, de studentenkoers die jaarlijks – eind april, begin mei - wordt verreden. Al moet draf-minnend Utrecht voor die gelegenheid wel verhuizen naar het Victoria Park te Wolvega. Lees morgen deel twee van de serie, over de voorbereidingen op de race, de rol van de Diergeneeskundige Studenten Kring (DSK) en de betekenis van het woord ‘Peerdepieten’.