Een paar uur in de regen en toch kunnen genieten

‘lk heb twee jaar geleden gehoor gegeven aan de oproep van de voorzitter van de stichting, Laurens Hitman. Het is best een hele klus, maar ik draag graag ook mijn steentje bij aan het Utrechtse wielrennen. Er zijn jaarlijks bij de Ronde van de Maliebaan en de Ronde van het Wilhelminapark ruim tachtig vrijwilligers betrokken. Mijn doel is om dezelfde groep vrijwilligers als kern te behouden voor de toekomst. Het is heel fijn om van hun deskundigheid en ervaring gebruik te mogen maken.’Bosch, werkzaam bij ABN AMRO, is zelf uiteraard ook vrijwilliger. Hij fietst zelf ook graag en is lid van Ledig Erf. ‘Ik merk dat ik niet alleen het organiseren leuk vind, maar ook het contact met al die mensen geeft energie. Ik word dan ook hoe langer hoe meer betrokken bij de andere activiteiten en zo lang ik hier tijd en zin in heb doe ik mee.’Wie denkt dat dit ‘baantje’ alleen tijd vergt in de maand juni waarin de rondes worden gehouden, heeft het mis. De Stichting Ronde van de Maliebaan is al druk doende voor de editie in 2018. Want ieder jaar wordt er wel een element toegevoegd of vernieuwd aan dit Utrechtse wielerspektakel in de stad.En bij ieder element zijn er vrijwilligers nodig. Bosch trommelt deze vrijwilligers op via de verschillende wielerclubs, maar ook familie van renners, of de renners zelf die een van de twee onderdelen fietsen, worden ingezet. Daarnaast is er hulp van de studenten van het ROC Sportcollege.‘Het begint al bij het indienen van de vergunningen. In goede samenwerking met de gemeente moet er aan alle regels worden voldaan. Ik heb zelf maar de cursus voor Sociale Hygiëne gedaan, anders hadden we een probleem met de catering, om maar eens wat te noemen. Je moet werkelijk aan alles denken.’ Dorp ‘Het grote werk begint met het opbouwen van het parcours en verkeersplan. Niet alleen zetten we alles af, maar ook op het terrein zelf wordt een heel dorp ingericht. Dat betekent bouwers en verkeersregelaars. Alleen op hele drukke of gevaarlijke punten is er hulp van professionele krachten. Maar voor de rest doen we alles zelf.En dit is echt mensen- en maatwerk. Immers, we moeten er ook voor zorgen dat bijvoorbeeld het winkelende publiek er door kan. En heb je dus op alle punten verkeersregelaars en controleurs staan, dan moet je ook weer iemand hebben die weet wat er moet gebeuren als het bijvoorbeeld regent.Want waar zijn de poncho’s op dat moment en wie regelt dit. Wie bemensen de verschillende servicepunten, wie ontvangt de leveranciers en wanneer. Wie staan er achter de verschillende punten op de dag zelf. Wie doet de promotie en zorgt voor de bedankjes. Zelf probeer ik de communicatie naar alle vrijwilligers toe te doen, zodat ze exact weten waar ze op de dag zelf aan toe zijn.Hoe laat moeten ze er zijn, waar moeten ze zich melden, hoeveel tijd zijn ze kwijt, dat soort dingen. Ik heb gemerkt dat dit heel erg belangrijk is. Een vrijwilliger moet zich niet druk hoeven maken om de organisatie, die moet al gedaan zijn. Hij of zij doet de klus en dan is het klaar’, aldus Bosch.En niet alleen duidelijke informatie draagt bij aan het enthousiasme van de vrijwilligers om die klus te klaren. ‘Je moet ook zorgen dat iedereen te eten en te drinken krijgt en dat iemand belangstelling heeft tijdens de dag. Dat iemand eens even vraagt hoe het gaat. En daar hebben we dan ook weer vrijwilligers voor. Een hele belangrijke taak is er voor degene die met een grote bak met koffie en broodjes of een lekker hapje met de fiets het hele traject meerdere malen per dag aflegt. Aan het einde van de dag is dat een ‘warm broodje’en dan moet er echt doorgefietst worden. Want het mag duidelijk zijn dat we op allerlei plekken vrijwilligers hebben.’ VueltaNu al heeft hij Joris Bosch zin in volgend jaar. Maar natuurlijk daar valt het woord Vuelta. Direct beginnen zijn ogen te glinsteren. Maar als een echte vrijwilliger blijft hij bescheiden. ‘Tja, als het zover komt denk ik wel dat men hulp kan gebruiken. En als ik dan van nut kan zijn, dan ben ik daar natuurlijk graag bij. Prachtig, daar kan ik nu al zin in krijgen.’  

Stichting is hét Utrechts platform voor wielrennenTussen 2003 en 2010 organiseerde Stichting de Ronde van de Maliebaan regelmatig een wielerwedstrijd voor amateurs. Vier Utrechtse wielerverenigingen maakten deel uit van de stichting. Vanaf 2010 waren de activiteiten van de Ronde van de Maliebaan financieel en organisatorisch niet meer haalbaar, waardoor een 'slapende' stichting ontstond. Met de komst van de Grand Départ in 2015 is de stichting nieuw leven ingeblazen.Door de samenwerking van De Volharding, Het Stadion, De Domrenner (studenten), RTC Domstad, Fietsclub Ledig Erf, CTC Utrecht, CS030 en Fietsclub Tuindorp Stoempers is de stichting nu hét platform voor het Utrechtse wielrennen en toerfietsen. De stichting organiseert inmiddels naast de Ronde van het Wilhelminapark en de Ronde van de Maliebaan ook de Klimtijdrit in de parkeergarage van het USP, de Classico Giro Utrecht, de Tour d'Utrecht en in 2015 & 2016 was er een Utrechts Kampioenschap Tijdrijden. Ook wordt jaarlijks een aantal wielercafés en pubquizzen georganiseerd. De stichting streeft naar een breed, verenigingsoverstijgend aanbod voor zowel toer- als wedstrijdfietsers, jong en oud, met en zonder beperking.

 

Vorige
Vorige

Stenen schuiven van zwart gestippeld goud

Volgende
Volgende

Dubbele triomf De Volharding op Nederlands clubkampioenschap