Elan
Maar Rutte speelt het politieke spel. In april nog afgeserveerd, wapperde hij nu met een nieuw regeerakkoord. Met zinnen als ‘de sport heeft een belangrijke rol bij de ambitie om in 2040 een gezonde generatie te hebben’ en ‘wij helpen de verenigingen om straks Nederlanders weer aan het sporten te krijgen.’ En ook: ‘We stimuleren sport en bewegen in het kader van het bevorderen van de gezondheid. We willen meer aandacht voor preventie en een gezonde levensstijl van jongs af aan. Kinderen die ongezond opgroeien staan veelal op achterstand. Vermijdbare gezondheidsverschillen pakken we daarom aan.’Klinkt goed, al is een winstwaarschuwing op z’n plaats. Mooie taal over sport was vaak in bestuurlijke akkoorden te lezen, zonder dat er nadien veel veranderde. De reactie bij NOC*NSF was veelzeggend: ‘We hebben wel zorgen over het te geringe investeringsniveau om de noodzakelijke schaalsprong te maken om met de sport deze belangrijke doelstellingen te realiseren.’ Oftewel, ze missen op Papendal wat klontjes boter bij de vis.De avond voor de presentatie van die ouwe club met dat nieuwe elan was er nog een coronapersco, waarbij Rutte de sport geen sprankje hoop bood. Ook de komende weken (maanden?) gaat de sport om vijf uur op slot. De KNVB reageerde not amused en kraakte een harde noot: ‘Nederland wordt niet gestimuleerd om te sporten.’ De voetbalbond haalde een onderzoek van NOC*NSF aan: van de jongeren tussen 5-18 jaar is de helft minder gaan sporten of is afgehaakt.Voor de binnensport is het nog te billijken dat het mee moet met de avondlockdown. Maar buiten, in de frisse lucht (ventilatie!), moet toch meer mogelijk zijn. Waarom kan er niet tot zeven uur effe een potje worden gevoetbald of gerend op de atletiekbaan? Het moet mogelijk zijn daarover enkele strakke afspraken te maken (vijf tegen vijf, kantine dicht, omkleden en douchen thuis). Een uitlaatklep, juist nu. Maar nee, het mag niet.Het doet een beetje denken aan het nieuwe elan bij de NS en alle voortvarende plannen voor extra treinen. Lukt niet. Slappe bodem. Hoe troosteloos. Gelukkig hebben we Mark nog. ’We zijn een land van doorzetters,’ zei hij.We zullen wel moeten, nog vele jaren.