‘Er staat wel wat bij vv Hooglanderveen’

Ga maar na, telt Steenbeek zijn zegeningen. ‘Bij vv Hooglanderveen hadden we net vijf jeugdteams en in het dorp dreigde de lagere school gesloten te worden omdat er te weinig leerlingen waren. Het stond er niet best voor eind vorige eeuw.’Tot in 2001 de eerste paal in grond werd geslagen voor de bouw van 11.000 huizen in de aanpalende wijk Vathorst. Vv Hooglanderveen veerde op zoals in Utrecht, Vleuten en De Meern voetbalclubs als UVV, De Meern PVCV en Desto garen sponnen met de bouw van Leidsche Rijn. 25 jaarWie vv Hooglanderveen zegt, zegt Steenbeek. ‘Nou, ik weet niet of dat wel zo is. Ze denken dat ik alles weet omdat ik 25 jaar in het eerste heb gespeeld, maar dat is natuurlijk niet waar. Het is wel juist dat ik veel mensen ken. Ik was negen jaar toen ik bij Hooglanderveen ben begonnen met voetballen, in die tijd mocht je niet eerder starten. Dat was nu eenmaal zo. Nu beginnen pupillen al als ze vijf of zes jaar zijn.’Op z’n veertigste stopte Steenbeek. Officieel tenminste. ‘Op m’n 43e ben ik nog even teruggekeerd in de hoofdmacht.’ Hij denkt er dankbaar aan terug. Vooral een briljant moment van de keeper in die jaren, is hem bijgebleven. ‘Dat was Chris van de Hoek, buschauffeur van beroep. Toen een speler van de tegenpartij een keer opzichtig ging liggen en een blessure veinsde, stapte Chris boos op die jongen af. Nu sta je op anders kom ik te laat voor mijn dienst, beet hij die zogenaamd geblesseerde voetballer toe. En die jongen stond op. De krijtstrepen stonden, bij wijze van spreken, nog op de schoenen van Chris als hij aan zijn eerste busrit begon.’Toen Steenbeek (60) definitief stopte met voetbal, was voor hem de spreekwoordelijke cirkel rond. ‘Ik begon op het moment dat vv Hooglanderveen een dorpsclub was en toen ik stopte was de club dat nog. Daarna begon de groei. Ik ben vervolgens vier jaar Jeugdcoördinator geweest om die aanwas van vooral nieuwe jeugdleden in goede banen te leiden. Ook was ik nog een tijdje elftalleider.’ AdviesSinds zo’n twee, drie jaar bekleedt Steenbeek geen officiële functie meer binnen de club die op 14 juni 1946 is opgericht en die uitkomt in de tweede klasse (District West I) van het zondagvoetbal. Maar dat betekent niet dat hij helemaal buiten beeld is. ‘Ik heb in al die jaren natuurlijk ontzettend veel mensen leren kennen. Er wordt nog wel eens om mijn mening gevraagd. Zoals over het aankomend jubileum – vv Hoogland bestaat in 2021 75 jaar – of over welke kant het prestatief op moet met de club.’Steenbeek heeft daar een duidelijke mening over. ‘Er was een stroming binnen de vereniging die met wat extra – financiële – inspanning mogelijkheden zag om hoger te gaan voetballen. Dat zie ik niet zo. We hebben een goede jeugdafdeling. Al zit daar kwalitatief meer in dan er nu uitkomt, denk ik. Maar goed, daar zijn mogelijkheden. Hoger spelen, prima. Maar dan wel met zo veel mogelijk eigen spelers. Zelfs dit seizoen hadden we iets hoger kunnen staan, maar we zijn geplaagd door veel blessures bij bepalende spelers. Daarnaast moeten natuurlijk proberen onze eigen talenten binnenboord te houden. Hoe? Door de randvoorwaarden zo goed te maken dat ze niet weg willen.’ Oude kernOpvallend is dat bij vv Hooglanderveen niet de discussie zaterdagvoetbal of zondagvoetbal speelt, zoals bij zoveel clubs die nu nog op de zondag uitkomen met hun hoogste standaardteam. Steenbeek: ‘De meeste supporters staan bij ons toch op zondag langs de lijn. Het zijn vaak de mensen uit het dorp die al jarenlang lid zijn, de oude kern zeg maar. Ik kan me ook niet voorstellen dat het bij ons gebeurt. Het kan ook eigenlijk niet, want dan zouden we in de problemen komen wat de accommodatie betreft.’De toekomst van vv Hooglanderveen ziet Steenbeek rooskleurig in. ‘Gezien onze huidige stand op de ranglijst zit veel aanwas van buitenaf er niet in. Belangrijk is dat we de goede spelers en de goede jeugd binnen onze poorten houden. Het belangrijkste is dat we de omslag van dorpsclubje naar ‘wijkvereniging’ goed hebben verwerkt. Met de uitbreiding van vv Hooglanderveen kwamen er ook enthousiaste vrijwilligers mee. Meet een gerust hart kan ik zeggen dat er organisatorisch wel wat staat bij vv Hooglanderveen.’   

Vorige
Vorige

De familie tegen de studenten

Volgende
Volgende

Een leven in het teken van het Soester voetbal