Geert-Jan van Dijken gaat op voor tweede titel

Morgen, zaterdag 26 november, wordt op het jaarcongres van de Tennisbond in Apeldoorn bekend of Van Dijken de dubbelslag heeft binnengehaald. Collegavereniging TC Domstad is daar in de race voor club van het jaar.

Van Dijken is niet helemaal op zijn gemak met al deze belangstelling rond zijn persoontje. ‘Ik hoop toch wel dat ik mag praten over de andere vrijwilligers binnen de club. Want er zijn er hier zoveel. Ook mensen die al veel langer hier vrijwilligerswerk doen en die het volgens mij ook meer verdienen.’

De twijfel om geïnterviewd te worden is dan ook groot, zeker als hij hoort dat het deze keer echt om hem gaat. ‘Ik weet het niet hoor, want ik ga ook stoppen na tien jaar.’ Toch is al deze aandacht volledig op zijn plek. Niet alleen voor Van Erven maar ook voor de prachtige club waar hij zich zo thuis voelt.Terwijl buiten het herfstzonnetje nog lekker schijnt en er op zo’n zes banen druk getennist wordt, vertelt Van Dijken over zijn werkzaamheden binnen de club. ‘Ik heb hier gestudeerd en kwam in Utrecht wonen. Doordat ik bij Iduna een aantal mensen kende en ik hier met mijn niveau in een goede competitie kon spelen, kwam ik hier terecht. Ik vind ook dat je dan wat voor de club moet doen en kwam vrijwel direct in het bestuur terecht. Aanvankelijk met de portefeuille competitiezaken en trainingen. Maar daar bleef het dus niet bij.’In het dagelijks leven is Van Dijken zelfstandig ondernemer, hij verkoopt binnen Europa snelheidsmeters voor allerlei doeleinden. Zijn ondernemersgeest werd echter ook al snel zichtbaar binnen de club. En met resultaat. De trainingen werden beter bezocht en samen met een fysiotherapeut werd er op zondagochtend een conditietraining binnen de club opgezet. Hieraan doen nu wekelijks zo’n dertig tot veertig leden mee.Voor de zondagselectie werd er een cycling-diner opgezet. In koppels van twee teamleden werd iedere keer bij andere leden van de selectie een dinergang genuttigd. En zo leerde de selectie elkaar beter en beter kennen. Van Erven kocht een grote speelgoedbeer met de naam Badder. Deze Badder kijkt vanuit de nok van de kantine neer op de leden en heeft een volkomen eigen plek binnen de club.Zijn maatschappelijke betrokkenheid is eveneens groot. Hij organiseert veilingen voor een goed doel, staat klaar voor vluchtelingen en voor jongeren in een rolstoel. Van Erven doet dat  met evenveel enthousiasme en creativiteit als voor de rest van de Iduna-leden.

‘Ja het maakt mij niet uit voor wie ik dat doe. Ik vind tennis gewoon een ontzettend leuke sport en wil daarmee zoveel mogelijk mensen bij elkaar brengen’ aldus Van Dijken.

En toch stopt hij binnenkort met al zijn werkzaamheden. ‘Ik heb alles kunnen onderbrengen bij andere toppers binnen de club. Het is voor mij tijd om meer aandacht aan mijn lieve vriendin en mijn vrienden te besteden. Ook met mijn werk krijg ik het steeds drukker. En na tien jaar vind ik het ook gewoon wel welletjes.’ 


 Gaat dit artikel over jouw club en wil je het artikel voor jezelf bewaren of geven aan familie, vrienden, kennissen en buren? Bestel deze editie!  

Vorige
Vorige

Minder steun voor sporttalenten

Volgende
Volgende

1000e wedstrijd is 1000e wedstrijd, en niet 997e