Gemiste promotie deert ijshockeyroutinier Molenaar allerminst

Het seizoen was daarmee wel direct afgelopen, maar veel tijd om te treuren was er nu ook weer niet. Het verloren duel in de Jaap Edenhal betekende evenwel ook dat er naar seizoen 2018/2019 gekeken moest worden. Wie blijven er, wie stoppen en wie gaan er elders aan de slag? Die inventarisatie lijkt snel te zijn gemaakt. Molenaar: ‘Jordi Elsing en Harry Martens stoppen, terwijl Tim Kok bij Dordrecht gaat hockeyen.’Waarmee Molenaar genoeg spelers denkt over te houden voor de volgende ijshockeyjaargang. ‘We blijven met vijftien jongens over. Genoeg voor drie lijnen. Wel probeer ik nog versterking te zoeken voor in de begeleiding, want onze coach Hans Bach kan ook niet altijd en dat is af en toe best vervelend. Ik kan namelijk ook niet alles in m’n eentje doen. Ik ben wel hel blij dat onze beide keepers blijven: Bart de Vos (Nederlands/Canadees, red.) en Co de Groot.’ VergetenMolenaar is een beetje een ‘vergeten’ Utrechtse ijshockeyer. Zelden of nooit wordt zijn naam genoemd in de lange rij Utrechtse talenten die wordt aangevoerd door Tonny Collard. ‘Ondanks dat, ik heb toch altijd alles voor mijn sport over gehad, ging het krachthonk in en ging op ijshockeykampen in het buitenland.’De carrière van Molenaar, geboren aan de Nicolaasweg, speelde zich, in zijn jonge jaren, voornamelijk af buiten de Domstad. Buiten het zicht van de regionale media. Misschien komt het daardoor? Toch mag zijn erelijst er zijn. De snelle rechter winger begon op 12-jarige leeftijd in zijn geboortestad Utrecht met ijshockey, kwam vanaf zijn 16^e uit voor Den Bosch, veroverde landstitels met Rotterdam (in de succesjaren Gunco Panda’s geheten) en keerde najaar 1992 terug bij IJCU. Uitgerekend op het moment nadat de stad twee seizoenen in ban was geweest van de sport die in het voorjaar van 1991 en 1992 landstitels opleverde aan de hand van de kleurrijke geldschieter en voorzitter Ron Galiart. ‘Ik ben wel gevraagd door IJCU in die jaren, maar Rotterdam werkte simpelweg niet mee.’Zijn overgang naar IJCU kwam er wel, maar te laat om echt grote successen te vieren in de Domstad. Maar waar generatiegenoten stopten, ging Molenaar door. Hij tuigde acht seizoenen geleden IJCU Dolphin op, het vlaggenschip van IJCU Dragons. En ging als – onbezoldigd – trainer aan de slag. ‘Ik heb vroeger wel jeugdteams getraind van de Nederlandse IJshockey Bond en als trainer meegedaan aan diverse ijshockeykampen, die meestal in de zomer worden gehouden. Helemaal vreemd was het dus niet voor me en iemand moest het doen, toch?’Het bracht IJCU Dolphin het afgelopen seizoen wel de titel van de Derde Divisie Poule A, maar niet de gehoopte promotie. Hoewel de halve (kruis)finale tegen Leeuwarden Warriors (nummer twee van Poule B) op het eigen ijs van De Vechtsebanen werd gewonnen (4-2), ging het beslissende duel in Amsterdam om promotie op vrijdag 18 maart dus verloren. ToekomstMolenaar benut de zomerstop om zijn selectie voor te bereiden op het nieuwe seizoen. Hoe lang echter kan de voormalige glaszetter – in het bedrijf van zijn vader – en de huidige werknemer van de gemeente Utrecht nog mee in de competitiesport? ‘Zo lang ik mijn snelheid nog heb en goed uit de voeten kan’, klinkt het zelfverzekerd. Na enig wikken en wegen, klinkt het: ‘Misschien nog een jaartje of twee.’Waarmee gezegd is dat IJCU Dolphin, dat een vrij hoge gemiddelde leeftijd heeft, ook naar de verdere toekomst moet kijken. Dat realiseert Molenaar zich maar al te goed. ‘Komend seizoen zou ik graag zien dat de jeugd van Under 19 – in lijnen - met ons mee gaat trainen. Zodat ze vast kunnen wennen aan het hogere tempo, de andere manier van spelen. Bovendien komen ze dan aan een derde trainingsmoment in de week. Daar worden de spelers alleen maar sterker van.’Ook in de toekomst ziet Molenaar dus een rol voor zichzelf weggelegd bij de club. Maar dan uiteraard op het technische vlak. ‘Er schaatsen best behoorlijke talenten bij IJCU Dragons in de jeugd rond. Die moet wel perspectief hebben, een team waarop ze zich kunnen richten en waarnaar ze toe kunnen leven. Daaraan wil ik best mijn steentje bijdragen. Ik zou me best, met anderen, hard willen maken voor de begeleiding en training van een dergelijke selectie. Daarmee wordt ook de toekomst van de club verzekerd.’