Groei

Niet genoeg voor de gewenste tramtunnel onder het centrum, wel voor een lullig busbaantje tussen CS en De Uithof.Enfin, Utrecht vond z’n uitweg. Nu de stad voor een nieuwe groeistuip staat, zoals opgetekend in de Ruimtelijke Strategie Utrecht 2040, is de aanvraag voor 2,1 miljard euro voor ingrijpende ov-plannen door het Nationaal Groeifonds afgewezen. In feite krijgt de stad zelfs een dikke onvoldoende voor de onderbouwing van de plannen.Misschien was de Utrechtse lobby onvoldoende (net als in de jaren ’80), feit is dat de staat (lees: Wopke Hoekstra) een dik belang heeft in Schiphol en het Amsterdamse plan voor doortrekken van de noord-zuidlijn naar de luchthaven wel werd gehonoreerd door het Groeifonds (lees: Wopke Hoekstra). En zo is er ineens de herinnering aan de woorden van Bernard Tomlow, destijds advocaat van de Vrienden van Amelisweerd: ‘De grootste straatvechter is de overheid zelf.’Nu vind je die straatvechters op alle niveaus, ook lokaal. Elders in deze editie van de Utrechtse Sportkrant zegt sportwethouder Maarten van Ooijen er trots op te zijn dat in die RSU ruimte voor sport en bewegen is opgenomen volgens de normen van het Mulier Instituut. Kortweg: zoveel huizen betekent zoveel voorzieningen, ook voor de sport. Utrecht wil tienduizenden nieuwe woningen bouwen binnen de bestaande stadsgrenzen en in die plangebieden zelf moeten ook die voorzieningen gaan komen. Belangrijk onderdeel van de RSU is immers dat ze op tien minuten (lopen of fietsen) van uw voordeur komen.Zo staat het er. Mooi. Maar wat is het waard? Er zijn immers zoveel belangen die strijden om voorrang en steeds moet de afweging worden gemaakt. Zoveel sociale huurwoningen, zoveel vrije sector; zoveel kosten en – zul je altijd zien - te weinig baten. Dan kan het maar zo dat de sport ondanks alle gelijk van de wereld (het staat immers in die RSU?) tegenover de grootste straatvechter staat. En verdwijnen de sportvelden naar de rand van de stad.Net als in de jaren ’80. Over déjà vu gesproken.