Handbalsters Fortissimo strijden voor lijfsbehoud

Door alle maatregelen is er al lang geen sprake meer van een gewone competitie, toch blijft Fortissimo strijden om lijfsbehoud. ‘Het is iedere week weer afwachten of we kunnen spelen’, geeft de 61-jarige Van de Kamp aan, die dit seizoen terugkeerde na eerder al twee keer aan het roer te hebben gestaan bij de Cothense handbalvereniging. Het duel met Quintus kon voor de kerstdagen van 2021 geen doorgang vinden omdat de gemeente Kwintsheul het complex op slot deed en Quintus de eigen hal niet in kon. ‘Doordat meer verenigingen op dat complex actief waren, konden ze niet alles geregeld krijgen rond de verplichte controles.’Ook het duel bij V&L in Geleen werd afgelast vanwege positieve besmettingen bij zowel V&L als Fortissimo.

‘Iedereen loopt er tegenaan, er is geen ontkomen aan dat we wedstrijden moeten inhalen. Voor ons is het van belang dat we fit geraken en eind maart, na afloop van de reguliere competitie, weer compleet zijn’, geeft Van de Kamp aan. Dan wacht de nacompetitie waarin de Cothense formatie tegen degradatie gaat spelen. De trainer gaat ervanuit dat zijn ploeg daar niet aan ontkomt en in april de strijd met drie andere teams aan zal moeten gaan om het eredivisieschap veilig te stellen. Eén team zal afdalen naar een klasse lager. 

Successen

In zijn eerdere periode bij Fortissimo beleefde Ronald van der Kamp grootse successen in Cothen met onder andere het halen van Europees handbal. Iets waar men in Cothen nog steeds trots op is. Nadat Fortissimo in 2003 promoveerde naar de eredivisie mocht het enkele jaren later, nadat het op de vijfde plaats was geëindigd, deelnemen aan de Challenge Cup. Een unieke ervaring die extra glans kreeg na een waanzinnig verlopen toernooi in de eigen sporthal tegen sterke tegenstanders uit Turkije, Wit-Rusland en Slowakije.Fortissimo verraste met een tweede plaats waardoor het in de tweede ronde het Servische Kikinda trof. In een tweestrijd werd tegen die tegenstander het onderspit gedolven. Op de vraag of die successen weer haalbaar zijn in Cothen, laat Van de Kamp een vragende blik zien. ‘Wanneer alles op zijn plek valt, dan is alles mogelijk. Er zijn normaal gesproken één of twee ploegen die erbovenuit steken in de eredivisie, daaronder is wel wat mogelijk. Wel is er een verschil met elf jaar terug. Het team van nu is wat jonger en het onderlinge verschil is groter dan destijds. Daarnaast kunnen we bij Fortissimo helaas niet, zoals in die succestijd, terugvallen op de jeugd die doorstroomt aangezien er op dit moment geen A-jeugdteam is.’ 

100%

De in het Utrechtse Zuilen opgegroeide Van de Kamp stopt graag alle energie in zijn ploeg en vraagt dat ook terug van zijn speelsters. ‘Ze wilden een strengere trainer maar sommigen hebben daar wellicht spijt van’, lacht hij. ‘Vroeger konden speelsters dieper gaan en hoorde je niet ‘ja maar’. Het is weliswaar zo dat de spelers steeds meer verplichtingen hebben maar ik wil wel graag honderd procent inzet zien. Ik zoek graag de grens op om het maximale resultaat eruit te halen.’ Maar waar hij vroeger nog wel eens de botte bijl erin kon gooien, doet hij dat nu anders. ‘Het gaat uiteindelijk om de details.’Van de Kamp begon zelf met handbal toen hij op de middelbare school zat. ‘Ik heb daarvoor, als echte Zuilenees, gevoetbald bij Elinkwijk. Daar heb ik nog training gehad van Hans Kraay senior. Vaak nam hij zijn zoon mee, die schopten we af en toe in tweeën tijdens de training.’ Omdat hij veel snelheid had, begaf Van de Kamp zich naar de atletiekbaan. ‘Bij Hellas trainde ik samen met Rob Druppers. Waar anderen met de auto naar wedstrijden gingen, werd ik achterop de Solex daarheen gebracht. Niet ideaal maar wel leuk.’De 800 en 1.000 meters wisselde hij af met crosswedstrijden voordat hij aan het handballen ging. ‘Mijn zus speelde in het Nederlands team, zo ben ik met de sport in aanraking gekomen.’ Van de Kamp volgde de CIOS- opleiding en jaren later, na het oplopen van een kruisbandblessure, ging hij verder als trainer. ‘Ik heb veel clubs en ook Jong Oranje getraind en onder meer het WK voor studenten meegemaakt als trainer.’ Bij Volendam was hij jarenlang Hoofd opleidingen, inmiddels is hij blij om weer op zijn vertrouwde plek in Cothen te zijn. ‘Het reizen was ik zat en daarnaast spreekt het mij het meest aan om bij de underdog te werken. Samen knokken en de ploeg prikkelen om alles eruit te halen’, geeft de bij Altrecht werkzame Van de Kamp aan. Met Fortissimo wil hij stappen maken waardoor Cothen de komende jaren verzekerd blijft van handbal in de eredivisie.

Hofman

Vivianne Hofman is al vanaf haar zesde jaar actief bij Fortissimo. De inmiddels 28-jarige aanvoerster snakt weer naar wedstrijden met publiek maar geeft ook aan er een dubbel gevoel eraan over te houden. ‘Enerzijds fijn dat wij kunnen spelen maar je ziet ook de besmettingen in de teams toenemen. Het is kijken van dag tot dag en van week tot week. Vorig seizoen lag het na drie wedstrijden stil, het is afwachten hoe het nu verder gaat. Zowel met de competitie als met de degradatieregeling’, geeft ze aan.Ze was twee jaar terug eindelijk weer aan spelen toegekomen na een zware blessure te hebben opgelopen. ‘Ik had mijn scheenbeen gebroken en mijn meniscus gescheurd waarbij ook kraakbeen was beschadigd. Daardoor heb ik er destijds anderhalf jaar uit gelegen. Pijnvrij speelde ze weer haar wedstrijden, mede door de adrenaline die dat met zich meebrengt, totdat alle maatregelen roet in het eten gooide. ‘Wij hebben natuurlijk nog wel onze wedstrijden gespeeld maar de sfeer is toch anders zonder publiek. Wij gaan meestal goed met het publiek erbij, dat zorgt voor een extra boost.’Gelukkig zorgt de huis DJ voor sfeer en kunnen de supporters de wedstrijden via de livestream volgen, maar het team kijkt ernaar uit dat de tribunes weer gevuld kunnen worden. Voor de lopende competitie ziet Vivianne Hofman zeker mogelijkheden voor Fortissimo.‘Wij hebben een aantal speelsters van mijn leeftijd en een aantal jongere speelsters erbij. Een goede combinatie. Het klopt dat we ons waarschijnlijk moeten richten op de nacompetitie maar ook in de competitie zelf zijn er nog voldoende wedstrijden te gaan. Daarin wil je niet afgeschoten worden’, lacht ze.‘Wanneer wij in een goede flow zitten, dan is van alles mogelijk. Dat weten we en daar moeten we voor gaan.’