In Oranje haalt Ton zijn niveau van DOS niet

Zelf zegt hij: ‘Omdat ik niet goed genoeg was.’ Maar dat is bezijden de waarheid.DOS-trainer Jaap van der Leck herkent het talent al op jonge leeftijd. Hij ziet hoe een ventje van tien jaar de ballen met onwaarschijnlijk precisie over de sloot naar het trainingsveld van de geel-zwarten schiet. WonderploegFriedrich Donenfeld is met George Hardwick bondscoach in 1957. Ton van der Linden is in vorm als hij voor de eerste keer wordt geselecteerd. In stadion Galgenwaard scoort hij tegen GVAV viermaal, het wordt 7-1 voor de thuisclub. Spanje is van een ander niveau, het heeft een wonderploeg met Fransisco Gento, Luis Suarez,, de gevluchte Hongaar Ladislav Kubala, doelman Antonio Ramallets en Alfredo di Stefano.Dit Spanje is in Madrid voor 105.000 toeschouwers veel te sterk voor Frans de Munck, Roel Wiersma, Cor van der Hart, Kees Kuijs, Jan Notermans, Jan Klaassens, Henk Angenent, Tinus Bosselaar, Faas Wilkes, Ton van der Linden en Coen Moulijn. 5-1 wordt het, de voormalige Argentijn en tot Spanjaard genaturaliseerde Di Stefano scoort driemaal.Terug in de kleedkamer hoort Ton van der Linden hoe doelman Frans de Munck, dan nog Fortuna, over zijn debuut denkt:  ‘Ik had het hier met Bram Appel in de ploeg en zonder Van der Linden nog wel eens willen zien.’ Van der Linden vindt het een buitengewoon nare opmerking, maar is nog te onervaren om de Zwarte Panter van repliek te dienen. 

‘Het shirt van Oranje werkteals een rem op mijn prestaties’

 Tonny doet er het zwijgen toe. De wondervoetballer van DOS zegt later dat hij bij het Nederlands elftal nooit de sfeer van de club heeft aangetroffen en dat het shirt van Oranje als een rem op zijn prestaties werkt.  Ook de grote Abe Lenstra heeft er als international last van.Met Abe speelt Van der Linden in Oranje drie keer, met Faas Wilkes viermaal met Kees Rijvers negen keer. De Utrechter: ‘Wilkes, Rijvers en Lenstra waren klassespelers. Daar kwam je niet zomaar tussen. Ik keek huizenhoog tegen ze op. Ze hadden zoveel technische bagage en voetbalinzicht. Vandaag lopen er hele volksstammen die hun veters nog niet mogen vastmaken en toch de grootste praatjes hebben.’Die bewondering loopt een forse deuk op in een oefenwedstrijd tussen het voorlopige Nederlands elftal en een Duitse club. In ‘Ton van der Linden 75 jaar’ – geschreven door UN-sportjournalist Martin Donker -  lezen we:  ‘Ik heb in drie kwartier hooguit drie ballen geraakt. Ik werd beschouwd als een indringer. Ze hadden gewoon afgesproken mij nog een poosje buiten Oranje te houden. Dat heeft Faas me later eerlijk opgebiecht. Hij schaamde zich dood.’ BinnentrioMet wie speelde Ton van der Linden wel. Bij zijn debuut met Spartaan Tinus Bosselaar als rechtsbinnen. Twaalf interlands later vormt hij in de uitwedstrijd tegen  België een binnentrio met Piet Kruiver (PSV) als spits en middenvelder Fons van Wissen (PSV) als rechtsbinnen.In zijn zesde interland zijn Leo Canjels (NAC) en Kees Rijvers (Feyenoord) zijn metgezellen voorin. Zijn overige interlands speelt hij in de punt van de aanval. Op 4 oktober 1959 is België de tegenstander. Een wedstrijd die de geschiedenis ingaat als de ‘Feyemoord’.1-0 door Rijvers na 2 minuten, 2-0 door Van der Linden na 3 minuten, 3-0 door Wilkes na 6 minuten, na 22 minuten is het 5-0, eindstand 9-1. Het publiek roept massaal tien, tien.De kranten spreken de volgende dag schande over dat buitengewoon onsportieve gedrag. Faas Wilkes zegt: ‘Nog nooit heb ik bij het Nederlands elftal in zo’n geweldige voorhoede gespeeld.’ In ‘Oranje Toen en Nu’ wordt het vijftal zo omschreven: ‘De handige rechtsbuiten Piet van der Kuil, de nog altijd onnavolgbare 36-jarige Faas Wilkes, de soms sublieme middenvoor Ton van der Linden, de tactisch zo sterke linksbinnen Kees Rijvers en publiekslieveling Coen Moulijn. De 241^e interland van Oranje is de beste tot dat moment.’De ‘Feyemoord’ wordt 17 dagen later gevolgd door een 7-0 nederlaag tegen West-Duitsland en weer twee weken later wordt met 7-1 gewonnen van Noorwegen met drie doelpunten van Ton van der Linden. Ook tegen Bulgarije op 3 april 1960 is de Utrechtse publiekslieveling productief. Het wordt 4-2, opnieuw drie goals van de DOS-aanvaller die ook nog de lat raakt.Frans Henrichs schrijft in het UN: ‘Zijn er soms nog mensen die hem traag vinden, te weinig doortastend en niet zo’n beste schutter. U neemt het ons toch niet kwalijk dat we even moeten lachen …….’ De international zelf schrijft in een column dat hij meer sprinttraining doet en ook feller is in de duels. ‘Je moet wel anders krijg je zelf doffe dreunen.’ Doelman Naydenov baart opzien door buiten het strafschopgebied de bal met het hoofd weg te werken. De ‘vliegende kiep’ is geboren. 

‘Vandaag lopen er volksstammen die hun veters nog niet mogen vastmaken’

 De beste wedstrijd van Ton van der Linden in Oranje volgt nog. Hongarije - Nederland in Boedapest. In Rotterdam is het 0-3 geworden en daarmee is het WK van 1962 in Chili uit het zicht. De return aan de Donau eindigt in 3-3, de krant heeft het over Het wonder van Boedapest. Van der Linden speelt fantastisch en maakt diepe indruk op de Hongaarse coach Lajos Baroti.Binnen het kwartier heeft de Utrechter het verzwakte Nederlands elftal – vliegangst houdt Moulijn en Bouwmeester thuis - op 0-2 gezet. Anneke van der Linden ziet het duel in Utrecht op de televisie. Na afloop staat de telefoon roodgloeiend, volkomen onbekenden bellen op om haar te complimenteren met het goede spel van haar man.Later voetbalt Van der Linden nog met Henk Groot, Cor van der Gijp, Henk Schouten, Co Prins, Frans Bouwmeester en debutant Klaas Nuninga naast zich. Nederland – Luxemburg (1-1) op 11 september 1963 is zijn laatste interland. Nederland speelt berenslecht en voor de  return tegen Luxemburg wordt het halve elftal vervangen. Ook Ton van der Linden die de zilveren sigarettenaansteker als geschenk voor zijn 25^e interland net mis loopt. Het streekelftal dat in 1966 op het veld van SVL in actie kwam tegen het eerste elftal van DOS, met staand onder meer Tonny van der Linden (tweede van rechts) en doelman Jacques Kooijman. Foto archief SVL. Bijzondere data Ton van der Linden14 september 1952: De eerste speelminuten van de 19-jarige Ton van der Linden in het eerste van DOS. Uit tegen RCH (1-3 winst) laat trainer Jaap van der Leck hem invallen.16 mei 1954: DOS wordt kampioen van de eerste klasse door een 3-2 overwinning op Blauw Wit. Van den Bogert en Lammers zetten DOS op een 2-0 voorsprong. De 21-jarige Ton van der Linden maakt de  winnende goal. In de strijd om de landstitel moeten de Utrechters het afleggen tegen Eindhoven. DOS wordt tweede in de kampioenscompetitie voor PSV en DWS.30 augustus 1956: Ton van der Linden maakt in de 8^e minuut van DOS – Sparta (eindstand 2-3) het eerste doelpunt in de eredivisie. Aangever Cor Luiten geeft een schitterende pass naar Van der Linden, die zwenkt naar binnen en schiet de bal uit een onmogelijke hoek langs doelman Andries van Dijk.27 januari 1957: DOS – GVAV 7-1. Voor de eerste maal scoort Van der Linden vier doelpunten in een wedstrijd in de eredivisie. Het lukt hem later ook tegen VVV (6-1), Blauw Wit (7-3) en Fortuna’54 (8-0). In de 46-jarige geschiedenis van FC Utrecht lukt het eenmalig Leo van Veen, Igor Gluscevic en Sebastiaan Haller30 januari 1957: Het debuut Ton van der Linden in het Nederlands elftal. In het stadion van Real Madrid verliest Oranje met 5-1 van Spanje.15 juni 1958: DOS- Sportclub Enschede 1-0. Beslissingswedstrijd om het kampioenschap van Nederland. Ton van der Linden maakt in Nijmegen in de verlenging de winnende goal.4 november 1959: Nederland – Noorwegen 7-1 met drie doelpunten van Ton van der Linden.3 april 1960: Nederland – Bulgarije 4-2 met opnieuw een hattrick van Ton van der Linden in zijn beste interland.6 oktober 1965: Ton van der Linden scoort de enige treffer in Nou Camp bij de 7-1 tegen Barcelona. DOS staat al met 3-0 achter als de aanvaller na een voorzet van Henk Wery de eer redt. Ook bijzonder: Van der Linden scoort met het hoofd.2 januari 1956: DOS – Gooiland voor de beker wordt 12-2. Ton van der Linden scoort zeven keer.20 maart 1966: Ton van der Linden maakt zijn 200^e doelpunt in de eredivisie. DOS verslaat tegenstander PSV in Galgenwaard  met 3-1.15 januari 1967: Bij DOS-Sparta (1-3) redt Ton van der Linden de eer. Het is zijn laatste doelpunt in de eredivisie. Met 208 doelpunten in de eredivisie is hij vijfde op de eeuwige ranglijst achter Willy van der Kuylen met 311, Ruud Geels met 266, Johan Cruijff met 216 en Kees Kist met 211. 18 januari 1970: Ton van der Linden maakt zijn laatste doelpunt in het betaalde voetbal. In de eerste divisie scoort hij tijdens Elinkwijk – Vitesse (5-1) tweemaal. Competitiedoelpunten in het betaald voetbal1954-1955: 28 doelpunten in de eerste klasse (DOS)1955-1956: 30 doelpunten in de hoofdklasse (DOS)1956-1967: 208 doelpunten in de eredivisie (DOS)1968-1970: 17 doelpunten in de eerste divisie (Elinkwijk)1957-1963: 17 doelpunten in het Nederlands elftal1 doelpunt in de Europacup voor landskampioenen6 doelpunten in de Jaarbeursbeker1 doelpunt in de beslissingswedstrijd om de landstitel7 keer topscorer van DOS in de eredivisie Klik hier voor een overzicht van de artikelen van Ton van der Linden die verschenen zijn in de Utrechtse Sportkrant.