De innovator van worstelvereniging De Halter

Aan het woord is Hans Galesloot (49), het zijn uitspraken die hem typeren. Hij is de man met de ideeën, de man met visie die altijd vooruit probeert te denken. En daar waar mogelijk zijn club en de worstelsport tracht te promoten. Altijd in voor nieuwe ontwikkelingen en als zich kansen aandienen die ook grijpt. Zo enthousiast dat zijn bestuur hem regelmatig terugfluit. Omdat het gewoon even iets te veel wordt.In het dagelijks leven is hij sportdocent. Zelf vindt Galesloot al die uren vrijwilligerswerk helemaal niet zo bijzonder. ‘Het is gewoon leuk om met de club bezig te zijn. En door de club met de buurt. Ons clubgebouw aan het Heycopplein, in de Dichterswijk, wordt hoe langer hoe meer het middelpunt van de wijk en dat is precies wat ons voor ogen staat.’En die missie lijkt geslaagd. De Halter is niet alleen een worstelvereniging maar de wijk kan er ook terecht voor het het zogenoemde ‘groeien tot stoeien’, bewegen voor ouderen, diabetic challenge en cardiofit. En natuurlijk was De Halter een van de eerste verenigingen die vluchtelingen liet sporten en douchen. Galesloot: ‘Tsja, ik wist dat er geen douches in de Jaarbeurs waren en die hebben wij wel. Bovendien is ons gebouw ook van de gemeente.’Dat zijn inspanningen niet zo vanzelfsprekend zijn als hij zelf ervaart, bleek in februari van dit jaar. De titel ‘Sportvrijwilliger van het Jaar’ viel hem ten deel tijdens de viering van de Sportprijs van het Jaar in de Jaarbeurs. ‘Tuurlijk  is het leuk als je zoiets krijgt. Je moet dat zien als een eer. Maar om te zeggen dat het deuren voor mij heeft geopend, nou nee. De mensen herkennen je hooguit wat sneller. Wel vond ik het ontzettend leuk dat mijn baas, Paul van Maanen, lid van het College van Bestuur van mijn werkgever het ROC Midden Nederland, ook aanwezig was bij de uitreiking.’En de titel ‘Vrijwilliger van het Jaar’ had nog een ander positief effect. ‘Eerlijk is eerlijk, het is ook goed voor mijn relatie geweest. Want mijn vrouw maakte van nabij mee, hoe al die uren dat ik niet thuis ben vanwege al die activiteiten bij De Halter, gewaardeerd worden. Niet dat ze altijd even blij is met vrijwilligerswerk, overigens. Kijk, mij geeft de club een bepaald gevoel, een kleur. Als ik daar binnenstap ruik ik het gewoon, ik ben daar thuis. En dat is soms moeilijk uit te leggen.’Wie denkt dat Galesloot na het ontvangen van zo’n prijs eens een poosje achteruit gaat leunen heeft het mis. Al geruime tijd is hij bezig met de organisatie van het inmiddels traditionele worsteltoernooi ‘Het Eastern Wrestling Tournement’ (voorheen het Paastoernooi), dat volgend jaar op 15 en 16 april  in sporthal Galgenwaard wordt gehouden. Met zo’n 800 inschrijvingen uit heel Europa een behoorlijk volle bak.

Vorige
Vorige

Rolstoelrugby WRCU geen makke lammetjes

Volgende
Volgende

Meer spelen op zondag geeft lucht