Jan-Willem van Schip groeit uit tot publiekslieveling WK
Kirsten Wild is de grote veelvraat op de vijfdaagse mondiale titelstrijd in Apeldoorn. Drie wereldtitels verovert ze, op de scratch, het olympische omnium en de puntenkoers, plus nog een zilveren medaille met Amy Pieters op de koppelkoers. Met recht wordt de 35-jarige bestempeld tot de koningin van het WK. Maar de show op de larikshouten baan wordt ook gestolen door Jan-Willem van Schip. Eerst krijgt hij het publiek op de banken met een verschroeiende demarrage op de puntenkoers, een dag later krijgt zelfs een val hem niet klein op het slotnummer van het omnium. Wederom is zilver de beloning.Vooraf had Van Schip op de website van zijn werkgever Roompot-Nederlandse Loterij, de ploeg waar hij sinds 1 januari prof is, verklaard zijn kansen moeilijk te kunnen inschatten. ‘Het is lastig om te meten hoe goed iedereen is en bovenal hoe goed ik zelf ben.’ Hij gaf aan hoe dan ook het publiek te willen vermaken en zoveel mogelijk strijd te leveren. ‘Ik wil geen domme moves maken, maar me alleen focussen op het niet maken van domme acties werkt bij mij ook niet. Dus is het vooral zaak te focussen op het verdelen van mijn energie.’ Ten valHet publiek vermaken doet hij op beide onderdelen. Van Schip valt constant aan en de duizenden toeschouwers in Apeldoorn weten dat te waarderen. Geen regenboogtrui voor de Schalkwijker, wel ontpopt hij zich als de publiekslieveling.Van Schip begint het omnium dat uit vier onderdelen bestaat sterk met winst op de scratch. Na de temporace en de afvalrace begin hij als nummer drie in het klassement aan het slotnummer, de puntenkoers. Hij sprokkelt links en rechts punten en lijkt zich klaar te maken voor de greep naar het goud. Dan gaat het mis. Van Schip laat zich afzakken om even wat rust te kunnen nemen en komt buiten zijn schuld ten val. De koers wordt weliswaar meteen geneutraliseerd zodat de onrfortuinelijke student aan de Landbouwuniversiteit van Wageningen weer kan aansluiten, maar zijn koersbroek is gehavend en, erger, zijn lichaam gebutst. In de laatste sprint is het laatste restje energie verdwenen en blijkt hij niet opgewassen tegen de Pool Szymon Sajnok.Toch mag Van Schip uitzinnig van vreugde een staande ovatie in ontvangst nemen. ‘Dit is echt supervet publiek. Ik dacht, ik ga volle bak maar kon in de laatste sprint niet mee met die Pool.’ Annemiek van VleutenAnnemiek van Vleuten is pas een paar maanden actief op de baan. Maar de wereldkampioene tijdrijden op de weg kan zo’n beetje alles op de fiets. Bondscoach Peter Schep zag dat ze zich razendsnel ontwikkelde op de piste en besloot Van Vleuten een startbewijs te gunnen voor het WK. Op de individuele achtervolging, een afstand van 3 kilometer, knabbelde de in Vleuten geboren renster steeds wat af van haar beste tijd. Ze deed dat ook in de kwalificatie. Haar 3.29.3 was de tweede tijd zodat ze de finale mocht rijden en al verzekerd was van zilver.Daar bleef het ook bij. De progressie van de in Vleuten geboren alleskunner was bij lange na niet genoeg om Chloé Dygert te verontrusten. Het pas 21-jarige Amerikaanse wonderkind was een klasse apart en reed in de finale een nieuw wereldrecord (3.20.06), nadat ze eerder in de kwalificatie ook al de mondiale toptijd had aangescherpt.Van Vleuten was best tevreden met het zilver. ‘Ik weet dat ik er nog secondes af kan rijden en heb de ambitie om ermee door te gaan. Maar ik word ook gedreven om me er verder in te ontwikkelen omdat ik het een hele leuke discipline vind.’Opmerkelijk was het brons voor Theo Bos uit Hierden op de kilometer tijdrit, achter zijn landgenoot Jeffrey Hoogland die de wereldtitel bemachtigde. Veertien jaar geleden pakte Bos het goud op dit nummer in Melbourne en sindsdien bleef hij een hoog niveau etaleren op de baan. De medaille was in zekere zin een oevreprijs voor de goedlachse routinier.Nijkerker Wim Stroetinga kon niet overtuigen op de scratch en bleef ook op de koppelkoers met Roy Pieters ver verwijderd van de medailles.