Kreng

Ach Dafne. Je zult niet naar Doha zijn afgereisd met goud als doel, hoewel winnen een soort levenselixer voor je is. Die val van de trap (februari) had je flink teruggeworpen in trainingsarbeid en dus was die fabuleuze topsnelheid van 2015 er nog niet. Toch zat het er aan te komen, dat voelde je, en je wilde het tonen. Een stepping stone richting Tokio 2020, nieuwe hoop. En misschien zou je in Doha al in de prijzen vallen op de 200 meter. Tot dat grinnikende kreng achter een woestijnduin wegdook. Hij had de adductor van Schippers te grazen genomen. Net als in Rio de Janeiro, drie jaar geleden.Zo wreed kan sport zijn, zo mooi is het ook. Neem de finale met de polsstok. Zo intens, spannend en uitputtend, met tot slot een salto met drie winnaars. Drie, ja. Neem het kogelslingeren. Wat moet je er mee, kogelslingeren. Centrifugeren is om de was te drogen, dat kan toch geen sport zijn? Maar zie het kinderlijke vreugdedansje van drie bonken van vrouwen - de dames goud, zilver en brons - na afloop. Goed voor een 1.2 op de schaal van Richter. Daarvan wordt een mens toch blij?Jammer alleen, dat de IAAF heeft besloten dat die WK in heet (héét!) Doha te houden. Lekker voor de kas van de mondiale atletiekfederatie, maar in het stadion zijn meer aircoapparaten dan betalende toeschouwers. Die leegte verdienen de atleten niet. In 2016 werd de WK wielrennen in hetzelfde Doha gehouden. We zagen straten met afzettingen, maar geen publiek. Zero. Het deed denken aan de Ronde van het Kanaleneiland van een slordige halve eeuw geleden, al was het daar bij nader inzien een stuk gezelliger.Breng de sport naar de fans, alsjeblieft. Dat was ook de gedachte achter de eerste Singelloop in 1925 toen de baanatletiek in Utrecht weinig volk trok. Dan brengen we de atletiek naar de mensen, dacht Nico Munzert. Tweehonderdduizend toeschouwers stonden er langs de stadsbuitengrachten. Zo veel volk stond er zondag bij editie 69 niet, hoewel meer dan op de tribunes in Doha. De ellende is wel dat het singelpark vol prachtige bomen staat, ideaal voor dat etterig spookje om zich schuil te houden, klaar om toe te slaan.

Vorige
Vorige

Jan-Willem van Schip vol vertrouwen naar EK baan

Volgende
Volgende

Duizenden trotseren weer en wind tijdens Singelloop