Kroegenbridgedrive is vooral een dagje uit

Bridge is een sport, een denksport. Nederland is een van de sterkste bridgelanden en meervoudig wereldkampioen. Dat is allemaal waar, maar de spelers (sporters) die zich op dat niveau laten gelden, vormen een minuscule minderheid. Want het is ook waar dat de gemiddelde leeftijd van de leden van de bridgebond inmiddels boven de 70 ligt.De gemiddelde bridger gaat één avond in de week naar zijn of meestal haar clubavond, speelt daar 24 spelletjes en maakt elke avond dezelfde fouten. Maar welke, dat weet dat gemiddelde clublid na een week niet meer. Het is ’s avonds gezellig, er wordt wat bijgepraat over de kleinkinderen, er komt een glaasje wijn op tafel en het bridge wordt routinematig afgewerkt. En dat knaagt soms. Dus sommige spelers willen toch wel eens een toernooitje proberen, laagdrempelig en rustig aan. Kortom een kroegen drive.Normaal wordt er gebridged in een speelzaal. Tafeltjes staan keurig in het gelid en elk halfuur staat iedereen op om een andere tafel met andere tegenstanders op te zoeken. Ooit kwam iemand op het idee om die tafeltjes in verschillende kroegen neer te zetten. Dan is er na iedere wissel een kwartiertje om naar de volgende tafel te lopen. Om rustig de tijd te hebben worden kroegendrives overdag gehouden met halverwege een uitgebreide lunch. Veel tijd dus om rond te kijken in het stadje waar de drive is en om met bekenden en tegenstanders te keuvelen over de kleinkinderen.Eind vorige eeuw werden kroegendrives enorm populair. Die van Den Bosch was de grootste en regelmatig deden 2000 paren mee. Dat is niet meer, maar niet door gebrek aan belangstelling. Tegenwoordig kun je ongeveer elk weekend ergens terecht. Elke plaats met tien kroegen heeft wel een eigen toernooi. Bekenden nu zijn bijvoorbeeld die van Groningen, Antwerpen (een kleine 500 paren) en, toch nog, Den Bosch. En in de regio, de Star Grand Café Tour in Utrecht, de kroegendrives in IJsselstein, Vianen en Maarssen om er slechts enkele te noemen. HilariteitWat maakt zo’n kroegendrive nou leuk? Om te beginnen doen spelers van allerlei niveau mee. Ook topspelers, die dan vaak niet spelen met hun vaste partner maar met een vriend of kennis voor de lol. Aan de andere kant zijn er mensen die net van de cursus komen. Dat leidt regelmatig tot grote hilariteit, met alle respect uiteraard. Het is voor wedstrijdspelers, die normaal gesproken op hun niveau de grootste moeite hebben om het allemaal bij te benen, soms een opluchting om te merken dat er toch echt nog mensen zijn die er nog minder van kunnen. En dan zijn er nog de echtparen. De gulden regel voor een goed huwelijk is: bridge niet met je echtgenoot.Maar er zijn altijd mensen eigenwijs. En er is weinig vermakelijker dan de talentloze zelfingenomen bridgende (meestal) man, die zijn vrouw uitvoerig uitlegt wat zij allemaal fout heeft gedaan en daarbij de grootste onzin te berde brengt. Dan ga je tevreden van tafel, met een mooie score. Maar winnen, daar gaat het niet om. Om te winnen heb je onwaarschijnlijk veel geluk nodig. Het gaat om een dagje uit. Dit artikel maakt onderdeel uit van een reeks artikelen over Bridge, tevens terug te lezen in de papieren Utrechtse Sportkrant van 13 juli 2018.