Lars van der Haar haalt met vijfde plaats maximale uit WK

Wat voor zo’n kleine 40.000 toeschouwers een fascinerende tweestrijd op de Cauberg had moeten worden tussen Van der Poel, vrijwel het hele seizoen oppermachtig, en de uittredende wereldkampioen Van Aert mondde uit in een one-man-show van de Belg. Van der Poel kon het al snel niet meer bijbenen en reed gelaten naar het brons.Zijn start was al een veeg teken. Van der Poel, door menigeen beschouwd als technisch de meest vaardige veldrijder van de huidige generatie, moest een stuk of acht renners voor zich dulden bij de allereerste afdaling het veld in. Onder hen Lars van der Haar. De 26-jarige Woudenberger kende zoals wel vaker dit seizoen een bliksemstart. Daarna nam hij wat gas terug en reed zijn eigen race. Lange tijd lag hij rond de twaalfde plaats om in het tweede deel van de koers op te rukken naar plaats vijf. Een prachtig resultaat gezien alle ellende waar hij de laatste weken mee geconfronteerd was. Ambities bijgesteldDe Woudenberger miste de topvorm. Vermoedelijk heeft hij met een virus gekampt en daar kwam nog eens een gekwetste schouder bovenop plus onlangs een spierblessure in zijn bovenbeen. Daardoor waren de ambities voor het WK in Valkenburg, waar Van der Haar ooit zijn allereerste wereldbekerzege boekte, naar beneden bijgesteld. Zeker ook omdat het zondag bepaald niet zijn parkoers was. De ondergrond was door de vele regenval loodzwaar geworden. Door een droge en koude nacht kon er weliswaar iets meer gefietst worden dan zaterdag toen de renners vrijwel nergens echt door konden rijden, maar er moest nog steeds heel veel gelopen worden. En dat is zeker niet in het voordeel van Van der Haar, de technicus die vooral op een snel parkoers goed uit de voeten kan.Nu was het continu stoempen door de modder. Veldrijders zijn altijd op zoek naar de ideale lijn, maar die was in Vallkenburg nergens te vinden. Op het moment dat je dacht hem gevonden te hebben, glibberde je weer weg. Diepe, verraderlijke sporen zorgden voor tal van valpartijen, zonder dat er overigens iemand ernstig geblesseerd raakte. Sneeuwval vlak voor de start van de profs maakte dat de ondergrond nog gladder werd.Van der Poel herstelde zich snel na zijn stroeve start, rukte ineens op naar de koppositie en leek meteen een kloofje te slaan zoals hij bij de meeste van zijn 26 zeges dit seizoen had gedaan. Maar de taaie Van Aert liet hem niet gaan, nam de leiding over en sloeg op zijn beurt een gat. Er knakte iets bij Van der Poel die vervolgens de tweede plaats moest laten aan Klaas Vanthourenhout. Het brons was slechts een schrale troostprijs.  

‘Het was in de laatste ronde de dood of de gladiolen voor de vijfde plaats’

 Lars van der Haar, de tweede Nederlander, oogde vlak na de finish opvallend monter. Voor de camera van de NOS stond zeker geen dood vogeltje. Zijn ogen twinkelden, hetgeen illustratief was voor zijn tevreden gevoel. ‘De start was goed, daarna had ik het even heel moeilijk en heb ik volledig mijn eigen koers gereden. Ik wist, als ik nu iets te veel ga doen, ga ik het einde niet halen. Vooraf had ik me voorgenomen om in de eerste plaats technisch goed te rijden, zoveel mogelijk proberen fouten te vermijden. De laatste rondes ging het steeds beter. Ik haalde renners in en ben in de allerlaatste ronde vol voor de vijfde plaats gegaan. De dood of de gladiolen. Vandaag was er voor mij zeker niet meer uit te halen.’Zijn nuchtere en realistische commentaar zal Paul van den Bosch, coach bij Telenet Fidea Lions, de ploeg van Van der Haar, ongetwijfeld hebben bekoord. De Belg had bewust een Hollandse muts op zijn hoofd. ‘Om Lars te steunen. Die heeft de laatste tijd zoveel misère gekend.’Op zijn Twitter account uitte Van der Haar ook tevredenheid over zijn vijfde plek.https://twitter.com/larsvanderhaar/status/960199642972590080