Utrechters drukken stempel op bridgefestival Madeira

Want terwijl je links en rechts echte bridgeprofessionals tegen het lijf kon lopen, de Zweed Peter Fredin bijvoorbeeld, de Engelsman Justin Hackett of het Amerikaanse koppel Roy en Sabine (Zenkel/Auken) Welland, speelt het duo louter bridge voor het plezier. Al is Kreuning vooral bekend als de - inmiddels gestopte - uitbater van denksportcentrum Den Hommel in Utrecht. Hij speelt competitie voor BC Star en Van den Bergh voor meesterklasser BC Oog in Al, niet toevallig ook de twee sterkste bridgeclubs in Utrecht. Knap was ook de derde plaats van Agnes Snellers en Wubbo de Boer die de allereerste editie van de Madeira Open op hun naam hadden geschreven en een blakende vorm meenamen naar het altijd sterk bezette viertallentoernooi.Onder de naam BCO deden ze in het veld van 86 teams lang mee in de strijd om de koppositie maar op de slotdag bleek nevenpaar Kreuning en Van den Bergh, nog nagenietend van de winst in de paren, de concentratie een beetje verloren te hebben. BCO duikelde naar de veertiende plaats en werd nog ingehaald door team Speelman (Betty Speelman, de Utrechters Dennis Kruis en Tim Heeres, en Marcel Swidde) dat zevende werd, op de voet gevolgd door team Winter (Jan de Winter, de Utrechters Hans van Ommeren en Just van der Kam, en Hanneke Kreijns) die beslag legden op de achtste plaats. BelevenisMaar de Madeira Open is voor de meeste deelnemers vooral een belevenis op zich. Wie er eenmaal is geweest, keert bijna altijd weer terug. Vanwege de gemoedelijke ambiance die het toernooi omgeeft, het aangename milde klimaat, de fraaie omgeving. Niet voor niets wordt Madeira het bloemeneiland genoemd. Marloes van Heist uit De Meern was er om het aangename met het nuttige te verenigen. Ze had leren bridgen in de studententijd, kwam er niet aan toe tijdens een druk gezinsleven maar toen de kinderen wat groter waren pakte ze het weer op. ‘Want bridge blijft heel boeiend.’ Ze speelde twee keer een korte tijd bij BCO en tegenwoordig bij DDS in Vleuten dat al verschillende keren bijna ter ziele was, maar weer helemaal is opgebloeid.Sinds een jaar of tien heeft Van Heist een eigen onderneming, Education4Care, die medische nascholingen verzorgt voor zorgprofessionals. Daarvoor is ze steeds op zoek naar leuke locaties en clubgenoot Pim Vermeulen van DDS gaf haar de tip om eens een keer naar Madeira te gaan. Hij komt er al een jaar of vijftien met zijn vriendin en koppelt de deelname aan het bridgefestival vaak aan een vakantie. ‘Omdat je er heerlijk op uit kunt trekken en er overal leuke plekjes zijn, waar je lekker voor een fatsoenlijke prijs kunt eten.’ Aardige tegenstandersBovendien kun je op Madeira naar hartelust golfen en wandelen door de beroemde Levadas en dat maakte het eiland aantrekkelijk voor de doelgroep van Van Heist, voornamelijk huisartsen en kinderartsen. De groep had genoten van de uitstapjes die ze vooraf had geregeld, ‘genoten ook van het heerlijke weer en het prachtige eiland’ maar bridgen deed ze alleen zelf. ‘Er waren er wel een paar die het kunnen, maar ze speelden het niet actief. En ik moet zeggen dat ik het toernooi best intensief vond. Na twee spellen weer nieuwe tegenstanders, dat was hectisch. Maar ook erg leuk. Op een paar chagrijnige jongens na waren het over het algemeen ook aardige tegenstanders.’Terwijl er heel wat wereldkampioenen (18 stuks!) en (oud)-internationals rondliepen. Zoals ’mister Madeira’ Carlos Luiz. De oude meester heeft nog niets aan scherpte verloren, zo had de schrijver dezes al een keer ondervonden. Toen hij een val probeerde op te zetten werd hij prompt door de sluwe vos zelf in de kuil gekukeld.

Vorige
Vorige

Marijn van den Berg blijft dromen

Volgende
Volgende

En de keeper is... Jan Willem van Ede