Van der Haar en Pieterse met goed gevoel naar WK
Eli Iserbyt bij de mannen en Lucinda Brand bij de vrouwen waren al zeker van de eindzege in de wereldbeker, die volgend seizoen waarschijnlijk minder manches zal omvatten. Het regende soms afzeggingen omdat het programma zo vol was. Met name een week geleden in Flamanville lieten veel toppers verstek gaan.Dat was niet het geval bij de Grote Prijs Adrie van der Poel in Hoogerheide. Echter, vooral door de afwezigheid van toeschouwers werd het een zakelijke bedoening in wat in voorgaande jaren een bruisend en sfeervol slot was van de belangrijkste wedstrijdenreeks.
Nu wilden de toppers vooral een goede generale rijden voor het WK volgend weekeinde in het Amerikaanse Fayetteville. Daar zal Nederland overigens ontbreken op de Team Relay. Het nieuwe onderdeel heeft de status van een testwedstrijd en Nederland, met in alle categorieën behalve de junior-vrouwen kanshebbers voor goud, wil er geen energie aan verspillen.
Brutaal jonkie
In Hoogerheide lag een snel parcours. Op sommige stukken waren weliswaar diepe sporen getrokken, maar valpartijen waren zeldzaam. Na wat speldenprikken nam Puck Pieterse het voortouw en vier rensters maakten zich los. Behalve de Amersfoortse waren dat Lucinda Brand, Marianne Vos en Fem van Empel. Laatstgenoemde moest er als eerste af en de drie gingen door. Met Pieterse in de rol van brutaal jonkie. Notebene op het asfalt plaatste ze een demarrage, met twee kanonnen van de weg in haar wiel. Vos, de nummer twee van het WK op de weg, riep de 19-jarige belofte snel tot de orde. Toch was het een genot om te zien dat Pieterse in de koers totaal geen ontzag toonde voor haar twee gelouterde kompanen. Zoals ze ook een staaltje van haar technisch vermogen gaf door als enige steevast op de fiets over de balken te springen. Maar wat de gretige Pieterse ook probeerde, ze kwam niet weg. Eerst nestelde Vos zich in haar wiel en Brand gaf een paar meter toe. Toen zij weer aansloot vond Vos het welletjes. Haar krachtige versnelling op een lastige strook was haar twee medekoplopers te veel. In de sprint passeerde Brand nog Pieterse. ‘Ik ben blij dat ik de eerste belofte ben. Daarom versnelde ik ook om de anderen er niet meer bij te laten komen. Ik wilde graag op het podium eindigen en dat is gelukt. Maar het was heel zwaar,’ sprak de Amersfoortse.
Goede benen
Lars van der Haar manifesteerde zich meteen na de start. Tot hij in een bocht onderuit schoof en enkele achtervolgers over hem heen tuimelden. Tom Pidcock leek gevlogen maar een jagende Eli Iserbyt achterhaalde hem weer. Het tempo zakte en ook Van der Haar en Michael Vantourenhout sloten weer aan. Een goed geplaatste demarrage van Iserbyt was de rest te veel. Op de finish passeerde Van der Haar nog Pidcock, maar belangrijker dan de uitslag was het besef dat het met de benen wel goed zit. ‘Dit geeft vertrouwen,’ aldus de Woudenberger.