Veldrijder Agterberg zit ondanks tweede sleutelbeenbreuk niet bij de pakken neer

Agterberg is nog een klein mannetje als hij op Texel ziet hoe zijn vader met een groep mannen op de fiets stapt. Na afloop is er traditiegetrouw tijd voor cake. De kleine Kyle vraagt of hij ook een plakje mag. ‘Dan moet je eerst fietsen’, luidt het antwoord van zijn vader. De volgende dag stelt zoonlief weer een vraag: ‘Mag ik ook fietsen?’Hij blijkt talent voor fietsen te hebben en richt zich op het veldrijden. In 2008, hij is dan negen jaar, mag Kyle meedoen aan het Nederlands jeugdkampioenschap. Uit het niets wordt hij vierde. Trainen doet hij in Hilversum, soms met leeftijdsgenoten, maar soms ook met grotere mannen die vol bewondering kijken naar het jonge talent. En hij wordt lid van Gooise Wielerclub de Adelaar.Op 30 oktober 2016 doet de Maartensdijker, met Utrechtse roots, mee aan het Europees kampioenschap veldrijden in Frankrijk. ‘Ik ging goed van start’, blikt Agterberg terug. ‘Maar ik bleef met mijn schoen hangen in de fiets van een tegenstander. De sluiting van mijn schoen ging kapot. Daardoor kon ik mijn trapper nog wel naar beneden duwen, maar niet meer omhoog trekken. Ook het trappen lopen, een onderdeel van het veldrijden, werd lastiger. Toch was ik niet ontevreden met een negentiende plaats.’Twee maanden later gaat het mis als Agterberg het parcours wil verkennen voorafgaand aan een wedstrijd in Loenhout. ‘Ik wilde een sprong uitvoeren die ik al vaker had gedaan. Dit keer lukte het niet’, aldus Agterberg die bij de val zijn sleutelbeen breekt. Een week later zit hij alweer op de hometrainer. ‘Ik hoop over twee weken weer buiten te kunnen trainen. Er komen nog mooie wedstrijden aan. Het zou mooi zijn als ik er nog een aantal kan rijden dit seizoen.’Het talent is goed op weg om een topper in zijn sport te worden. Vragend naar zijn dromen klinkt het vastberaden: ‘Ik wil gaan voor een profcontract . Het zou fantastisch zijn om als prof Nederlands- of wereldkampioen te worden.’