Vertrouwen Jainarain in goede afloop wordt beloond met titel

Voor het eerst in het 9-jarig bestaan en wisselt stuivertje met stadgenoot Hercules dat precies de omgekeerde weg bewandelt. ‘Jammer’, zegt Jainarain, ‘want we hadden zo graag een Utrechtse derby gespeeld.’Maar die plaatselijke ontmoeting komt er misschien wel over twee jaar. Als, zo filosofeert Jainarain, HMS tenminste doorstoot naar de Hoofdklasse. Dat is het tweede niveau van Nederland. Daarop komt het eveneens Utrechtse Kampong Cricket – dat dat jaar in de middenmoot eindigde - uit. ‘Volgend jaar hopen we bij de eerste drie te eindigen. Wie weet kunnen we daarna nóg een stapje hogerop.’Maar eerst terug naar 5 juni toen we Jainarain voor het eerst spraken en hij zo zeker was van zijn zaak, hoewel HMS op dat moment, zo ongeveer halverwege het seizoen, in de middenmoot bivakkeerde. ‘Ik proefde de honger bij de spelers om iets te bereiken, zag de potentie. Op het moment dat wij contact met elkaar hadden, hadden we juist een paar wedstrijden nipt verloren. Onder meer omdat we belangrijke vangballen misten. Kijk, het bowlen (werpen) en batten (slaan) was al goed. Vervolgens hebben we er hard aan gewerkt om, zeg maar, het veldwerk (fielden) te verbeteren. Met succes.’ En dus was Jainarain, de enthousiaste voorman, het middelpunt van de feestelijkheden? ‘Helaas niet, ik was met vakantie. Vanuit het buitenland heb ik echter wel de ontwikkelingen op de voet kunnen volgen.’ BedankjesHet seizoen zit er in de Overgangsklasse B zowat op en HMS wil deze cricketjaargang in stijl afsluiten. Met een receptie bijvoorbeeld. ‘Het zou mooi zijn als dat op 9 september lukt, wanneer we onze laatste wedstrijd van het seizoen spelen.’Al was het maar om talloze mensen te bedanken die aan de basis stonden van de club, het succes of er dit seizoen aan hebben meegewerkt. Jainarain: ‘Veel dank zijn we verschuldigd aan Frithjof Rot van de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling. Hij heeft ons eerder geholpen met het veld dat we eerder aan de Manitobadreef bespeelden en nu aan de Zuilenselaan bespelen. En natuurlijk Shams Raza van de voormalige Vereniging Sport Utrecht (afdeling Breedtesport) – inmiddels omgedoopt tot Sport Utrecht - die ons bij oprichting in 2010 zo gesteund heeft.’Er zijn meer mensen die hebben bijgedragen aan het succes van HMS Cricket, weet Jainarain. ‘Ik hoop dat u ze wilt noemen: onze speler/trainer Ganga Singh en captain Fayizi. En natuurlijk onze spelers. Die hebben, zoals u weet, vaak een Hindoestaanse, Afghaanse, Surinaamse of Indonesische achtergrond. Dat maakt onze vereniging zo speciaal, maar ook zo gezellig. Oh, en wie eveneens niet mag ontbreken in dit rijtje is onze onvermoeibare secretaris Sharad Donga. Hij was van vroeg tot laat bij al onze wedstrijden aanwezig, onbetaalbaar. Een echte clubman.’We laten de bedankjes voor wat ze zijn en blikken vast voorzichtig vooruit naar volgend seizoen dat begint mei 2019 start. Op diverse fronten zal bij HMS Cricket – en bij de gemeente Utrecht - de handen uit de mouwen moeten worden gestoken. De club is voornemens een echte coach aan te stellen (‘we worden al van diverse kanten benaderd’) en de lokale overheid moet zo vriendelijk zijn een ander veld speelklaar te maken. Jainarain: ‘Het terrein waarop we sinds de verhuizing in 2016 van de Manitobadreef naar de Zuilenselaan hebben gespeeld, voldoet niet aan de eisen van de Bond voor clubs die uitkomen in de Eerste Klasse. Het is te klein.’Maar er zijn meer wensen. Zoals een verrijdbare oefenkooi, een geraamte van ijzer omspannen door netten, waarin bowlers en batters kunnen oefenen. Ook komt 2020 steeds dichterbij, het jaar waarin de afspraak met de gemeente over vrijstelling van de veldhuur afloopt. Jainarain: ‘Die extra uitgaven komen natuurlijk steeds dichterbij. Het wordt dus zaak om aan onze public relations én sponsoring te werken om alles te kunnen betalen. Maar goed, het duurt nog lang voordat het volgende seizoen begint.’En ook dan – over zo’n acht maanden - zullen we bij Bobby Jainarain aan de telefoon hangen. Afgesproken.