‘Vroeger was ik best een bange poepert’

Begin februari moest de middenspeelster, die als sinds 2016 bij de topclub ten westen van Venetië speelt, het even rustig aan doen vanwege een scheurtje in de kuit. De tijd bracht ze door met veel krachttraining waarbij ze het geduld moest opbrengen om weer volledig aan de slag te gaan.Inmiddels zit ze weer in het dagelijkse ritme zoals ze dat gewend is. ‘Er komen drukke weken aan met zowel competitiewedstrijden als Champions League wedstrijden. Er zijn de laatste weken veel duels uitgesteld vanwege coronamaatregelen, dus het schema is nu overvol.’ Dat ze veel opzij moet zetten in haar bestaan als professioneel volleybalster, daar is ze aan gewend geraakt. ‘Dat is de laatste jaren alleen nog maar meer geworden omdat wij echt in een bubbel leven. Het is echter zoals het is. De hele wereld heeft in hetzelfde schuitje gezeten’, zegt ze nuchter. Ze bracht veel tijd door met hond Billy waarmee ze regelmatig op pad ging om de tijd door te komen. ‘Billy is een poedel, een echte energiebal. Die vindt het heerlijk om lekker zijn kunstjes te doen buiten’. Ze is van het relativeren en ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’. Maar dat neemt niet weg dat ze bijna al haar energie in haar vak stopt. Aarden In een podcast, met de naam ‘Over de Top’, die ze tweewekelijks opneemt met mede internationals Laura Dijkema, (spelend bij Sint-Petersburg in Rusland), Maret Grothues (uitkomend voor het Griekse Panathinaikos) en Myrthe Schoot (actief voor Team 22 in Nederland), worden diverse actuele thema’s besproken. ‘Leuk om te doen maar ook wel een extra inspanning omdat het al een heel geregel is om samen een tijdstip uit te zoeken wanneer we allemaal kunnen. Dan heb ik het nog niet eens over de technische problemen waar je soms tegenaan loopt’, lacht ze. Door de tijdverschillen en strakke schema’s waar de speelsters mee te maken hebben bij hun clubs, is het passen en meten voor het viertal dat jarenlang met het Nederlands team met elkaar optrok. ‘Eenmaal achter de microfoon is het de ene keer serieus en dan weer ouderwets lachen’, geeft De Kruijf aan. ‘Samen spreken we af welke onderwerpen we bespreken. Zo hebben we het over grensoverschrijdend gedrag gehad en richting Valentijnsdag weer over de liefde en relaties. Het is allemaal heel breed waarbij je ook nadenkt waar je eigen grens ligt waar je over wilt praten.’Zo kwam tijdens de podcast ook ter sprake hoe de speelsters de stap naar het buitenland hebben gemaakt. Robin De Kruijf, die als volleybalster opgroeide bij Taurus in Houten, maakte via VV Pollux, Martinus en TVC Amstelveen de stap naar het buitenland. Het Duitse Dresdner SC was voor de midden speelster, die bijna 350 interlands achter haar naam heeft staan, de eerste club in het buitenland. Dat ze zou aarden in het buitenland, had ze vroeger nooit kunnen bedenken. ‘Ik had zin in de verhuizing naar Duitsland en ging met de trein om de club kosten te besparen. Dat sociale zit in me verborgen’, vertelt ze in één van de podcasts. De Kruijf vergat in het oosten van Duitsland om tijdig uit te stappen waardoor ze plots in Polen op het station stond. ‘Het is allemaal goed gekomen maar op dat moment kon ik wel janken.’ Daar had ze als jong talent ook mee te maken wanneer ze naar de training ging van Taurus. ‘Dat mijn moeder vroeger meeging, was de enige manier om mij in die sporthal te krijgen. Echt hoor. Ik was echt een bange poeperd.’ Volgens Robin de Kruijf onderschatten veel mensen wat het leven van een topsporter inhoudt. ‘Het is trainen, eten, rusten en slapen. De club maakt de planning en daar dien jij je als sporter aan te houden. Daar staat tegenover dat je uiteraard moet presteren, maar het winnen maakt alles goed.’ Na haar tijd in Dresden speelde De Kruijf voor het Italiaanse Piacenza en voor Vakifbank in Turkije voordat ze bij haar huidige club terechtkwam. Ze geeft aan op haar plek te zijn bij Imoco Volley Conegliano. ‘Wij presteren goed maar de druk dat je moet presteren die voel je eigenlijk niet. De saamhorigheid in het team is groot dus dat zorgt voor een prettige sfeer.’ Champions LeagueNa het verlies tegen Firenze, waardoor Conegliano de ongeslagen status kwijtraakte, pakte het team het winnen weer op. In de Serie A1 bezet de ploeg van Robin de Kruijf de derde plaats na vijftien gespeelde wedstrijden achter Scandicci en Monza, de ploeg waar het begin februari van verloor. Wint het de twee inhaalwedstrijden dan pakt de ploeg de koppositie weer terug.In de Champions League wist het in Groep E alle vijf gespeelde duels in winst om te zetten. ‘Het is volle bak wedstrijden spelen tot eind mei met als doel de finale van de League te halen. Het is zaak dat wij alles op alles zetten om dat te bereiken.’