Wordt het WK een koers voor klimmers of voor sprinters?
Regerend wereldkampioene Van Vleuten, de ijzervreter met de Utrechtse roots, kan het niet zwaar genoeg zijn. Vorig jaar bekroonde ze in het Engelse Yorkshire een solo van meer dan 100 kilometer met goud in de wegrace, een prestatie die terecht met superlatieven omlijst werd.Van Vleuten moet dit jaar al de Olympische Spelen missen waar ze haar sportieve revanche hoopte te halen voor de dramatische val in Rio en ze wordt er niet jonger op. Wanneer ook nog eens het WK uit Zwitserland verdwijnt zal de 37-jarige bepaald niet staan te juichen. Kans op prolongatie van haar regenboogtrui die ze nauwelijks heeft kunnen tonen is er zonder meer op het parcours bij in Martigny, waar een vier kilometer lange klim zonder twijfel als scherprechter zal fungeren. VeiligheidseisenMaar of de WK in Zwitserland blijven is onzeker. De afgelopen weken buitelden de geruchten over elkaar. Zwitserland zou de organisatie van het mondiale wielerfestijn terug moeten geven vanwege de strenge corona-eisen die in het land heersen. De overheid verbiedt massa-events met meer dan duizend toeschouwers.Deze week kwam het Franse dagblad L‘Equipe daarentegen met het bericht dat de maatregelen versoepeld zouden worden in september, de maand waarin de WK gepland staan. Op 24 juni wordt in Zwitserland opnieuw een evaluatie gehouden over de ontwikkelingen rond het virus. Dan zal vermoedelijk ook het definitieve besluit vallen of de WK wegwielrennen daadwerkelijk in Zwitserland gehouden worden.Alternatieven zijn er namelijk wel degelijk en geld is geen probleem. In eerste instantie werd Qatar genoemd waar de WK vier jaar geleden al waren. Later volgde de naam van Abu Dhabi, de hoofdstad van de Arabische Emiraten, waar de wielerronde begin dit jaar door de uitbraak van het virus moest worden stilgelegd. De WK zouden in geval van verplaatsing naar het Midden-Oosten niet in september maar in november gehouden worden. Sauna van DohaIn 2016 was het WK zoals gezegd dus ook al in Qatar. Het werd geen feest. Sterker, de keuze voor koersen in een woestijnklimaat leverde de UCI bergen kritiek op. De ambiance die bij een WK hoort ontbrak volledig en er was nauwelijks publiek – nu juist een voordeel in het licht van de corona-pandemie. Wereldkampioen werd bij de mannen de Sloveen Peter Sagan en bij de vrouwen de Deense Amalie Dideriksen. Ze bleef in de massasprint Kirsten Wild voor. Ellen van Dijk zal zich dat WK niet herinneren als een sportieve sof. De Woerdense veroverde in de tijdrit zilver, achter de Amerikaanse veterane Amber Neben. Nog beter verging het haar in de ploegentijdrit. In ‘de sauna van Doha’ won Van Dijk met haar toenmalige werkgever Boels-Dolmans goud. BiljartlakenIn Qatar zal Van Vleuten, die zich trouwens ook epidemioloog mag noemen, weinig te zoeken hebben op een parcours dat zo vlak is als een biljartlaken. Anders ligt het met Lorena Wiebes. De Mijdrechtse was begin dit jaar nog in een conflict verwikkeld met het management van Parkhotel Valkenburg, de ploeg waar ze de afgelopen jaren voor reed. Vlak voordat een kort geding diende rolde er een schikking uit, maar in welk tenue Wiebes ten tijde van het WK - waar dat dan ook moge zijn – gehuld zal zijn is nog een vraagteken. Van belang is dat overigens niet, in de koers zal ze immers het oranje dragen. Mits ze geselecteerd wordt. Dat zal niet voor Zwitserland gebeuren, maar wanneer het een oliestaatje betreft kan niemand om het sprintkanon, de nummer een van de wereldranglijst, heen.