Zes weken volle bak voor UZSC
Het werd een spannende ontmoeting. Zaterdag kwamen de ploegen in Ede niet verder dan 11-11. Na de eerste periode stond het 2-7 in het voordeel van de Utrechters. Daarna trok de thuisploeg de boel recht. Een dag later waren beide teams wederom aan elkaar gewaagd. Lang leek een puntendeling opnieuw het hoogst haalbare, maar in UZSC trok de winst op het allerlaatste moment naar binnen. In dezelfde kwartfinales bleef regiogenoot ZPC Amersfoort overigens steken. Op zaterdag werd het 14-9 tegen De Zaan en een dag later kregen de Amersfoorters met 10-17 klop.
De finales in Den Haag komen nu een stuk dichterbij voor de waterpolomannen. De halve finales worden tussen 29 april en 1 mei gespeeld en zondag 8 mei zijn de finales. ‘De beker kent een andere opzet dan in voorgaande jaren aangezien het toernooi meestal plaats vindt rond de kerstperiode en oud/nieuw’, geeft UZSC-coach Mike van den Brink aan. Hij weet dat het er nu op aankomt voor zijn ploeg. ‘Het is een periode van zes weken pieken met eerst de bekerwedstrijden en daarna de play-offs van de gewone competitie. Een haast onmogelijke periode waarbij het lijntje flinterdun is. Loop je bijvoorbeeld tegen een blessure aan dan weet je dat je van alles mist.’
Competitie
UZSC zal het de eerste periode moeten stellen zonder sterkhouder Luuk Gielen die begin mei pas uit de USA terugkomt naar Nederland. ‘Op dit moment voelt het allemaal goed. De focus is nu alleen op het bekertoernooi. Het heeft geen zin om al vooruit te kijken naar het vervolg van de competitie aangezien die pas wordt hervat wanneer het bekertoernooi klaar is’, zei Van den Brink in aanloop naar de bekerwedstrijden tegen Polar Bears.
In het vervolg van de competitie treft UZSC het als nummer twee geëindigde Het Ravijn. De ploeg waartegen UZSC in de competitie twee keer gelijk speelde. Mogelijkheden zijn er dus wel degelijk voor UZSC. Mike van den Brink sprak voor het seizoen al uit dat zijn doel is om het beste uit zijn spelers te willen halen en dat hij eigen jeugd een kans geeft. ‘Dat je een jong team hebt, dat zorgt voor ups en downs maar ook voor veel leermomenten. Het seizoen begint eigenlijk nu pas. Je kunt wel eerste worden na de reguliere competitie maar wanneer je er daarna uitvliegt, dan heb je er niets aan. Het is zaak om er nu te staan wanneer het moet gebeuren.’
De coach legt de lat bij iedere training hoog en stopt er graag een wedstrijdelement in. ‘Door middel van het nabootsen van wedstrijden waarbij de ploeg beloond wordt die wint en de verliezer, in een trainingspartij, bijvoorbeeld zes banen vlinderslag moet doen. Het moet gewoon allemaal top zijn zodat we er staan wanneer het moet. Het kan zijn dat je als speler in een wedstrijd moe wordt, maar we mogen niet verslappen. Tegenstanders die met veel druk spelen, daar moeten we ons tegen wapenen. Die moeten we op een andere manier aanpakken dan een tegenstander die dat niet doet.’
Op de vraag wanneer Van den Brink, die zelf jarenlang speler was van het eerste team van UZSC, tevreden is na het seizoen, hoeft hij niet lang na te denken. ‘Ik heb nooit onder stoelen op banken gestoken dat ik voor de prijzen wil gaan bij UZSC. Daar ben ik sportman voor, ik wil kampioen worden. Dat moet je ook willen en daar moet je ook vanuit gaan. Doe je dat niet, dan wordt het wel heel lastig.’ Van den Brink wil dan ook van het eigen systeem uitgaan. ‘Dat moet tegen iedere tegenstander bestendig zijn en anders moet er altijd een Plan B zijn. Het wordt een pittige periode, ook mentaal. Daarom is het is het goed om het zo klein mogelijk voor jezelf te houden en niet te filosoferen over hoe het kan zijn. Nu moet het gebeuren.
Vrouwen
Ook de vrouwen van UZSC wisten een ronde verder te komen in het bekertoernooi door (op doelsaldo) te winnen van Widex Donk. De competitie zit er echter al op voor het team. De halve finale van de play-offs, nadat UZSC als derde was geëindigd in de reguliere competitie, was het eindstation. ‘Dat was wel teleurstellend aangezien je toch altijd voor de titel gaat. Dat had de kers op de taart moeten worden dit seizoen’, geef Danique Lauritsen aan. De 25-jarige aanvoerder, die al ruim tien jaar bij UZSC speelt nadat zij in haar woonplaats Gorinchem ooit begon met waterpolo, geeft aan dat het af en toe te wisselvallig was. ‘We hebben een goed en ambitieus team maar ook een jong team dat af en toe wat ervaring mist. We hebben er met zijn allen keihard voor gevochten en wanneer je dan die schaal niet wint, dan ben je toch teleurgesteld. De titel is altijd het doel’, geeft ze aan.
Lauritsen vertrekt binnenkort richting Hawaï om een bruiloft bij te wonen en kan niet bij de halve finale zijn. ‘Ik train zoveel mogelijk mee en wanneer de nood aan de man is dan ben ik er maar de volgende bekerrondes ben ik er niet bij. Dat heb ik uiteraard bijtijds aangegeven.’ ‘In het bekertoernooi mogen geen speelsters uit het tweede en derde team meedoen wanneer zij voor dat team al bekerwedstrijden hebben gespeeld. Dames 2 en 3 van UZSC spelen tegen elkaar de bekerfinale maar het blijft jammer dat er niemand van hen dus bij ons kan meedoen wanneer het nodig mocht zijn. Andere ploegen hebben daar uiteraard ook mee te maken dus het is afwachten hoe het gaat.’
Ook voor komend seizoen is dat het geval wat betreft Danique Lauritsen wanneer de vraag langskomt of ze door zal gaan. ‘Daar hebben we de zomerperiode voor’, lacht ze. ‘Ik werk momenteel bij een adviesbureau voor 32 uur in de week en ben wel iemand die er altijd honderd procent voor wil gaan. De komende tijd maar even kijken en nadenken hoe dat in te vullen valt. Eerst maar eens die bekerwedstrijden spelen’, kijkt ze vooruit.
Wanneer haar wordt gevraagd naar mooie momenten met UZSC dan is het enthousiasme in haar stem direct merkbaar. ‘Wij hebben hele bijzondere Europese wedstrijden gespeeld zoals bij Olympiakos in Griekenland. Dat was wel heel vet. Wij speelden daar in een soort fabriekshal nadat daar eerder al een voetbalwedstrijd was gespeeld. De fanatieke aanhang en toch ook de sigarettenlucht zorgden voor een bijzondere entourage.’ Ook de wedstrijden van ruim twee jaar terug waar UZSC de Top 8 bereikte van de Europa Cup, waren bijzonder. ‘Uiteindelijk was dat misschien wel de grootste teleurstelling in mijn waterpolo carrière omdat het toernooi vanwege de maatregelen niet werd uitgespeeld. Ja, die Europese wedstrijden blijven heel bijzonder.’
Lees ook: