‘Zijn mentale veerkracht is ongekend’

Triatleet Jorik van Egdom komt deze maand namens Nederland met de gemengde triatlonploeg in actie bij de Olympische Spelen in Japan. Dat doet de 26-jarige Veenendaler samen met Rachel Klamer, Maya Kingma (die afgelopen weekend nationaal kampioen werd bij de vrouwen) en Marco van der Stel. Zijn coach Rob Barel, zelf deelnemer bij de Olympische Spelen van 2000 in Sydney en wereldkampioen triatlon, ziet zijn pupil een lastig seizoen doormaken. Maar ook ziet hij de enorme wilskracht van Jorik van Egdom.‘Het ging de laatste tijd niet lekker. Bij de World Triathlon Championship Series in Yokohama ging de wedstrijd niet goed en bij de EK Kwalificatie in het Oostenrijkse Kitzbuhl, kreeg hij last van steken in de zij.’ Een fenomeen waar Van Egdom eerder mee te kampen had. Doordat hij de wedstrijd in Leeds aan zich voorbij moest laten gaan, weet Van Egdom dat hij in Tokio alleen met de ploeg in actie komt en niet in de individuele wedstrijd. ‘De officiële bevestiging moet nog komen maar het team kan niet om hem heen dus dat is een kwestie van tijd’, geeft Barel aan.Hij vertelt zijn verhaal op het moment dat Jorik van Egdom in Kitzbuhl is en hij zelf 30 kilometer verderop een mountainbike reis begeleid. ‘Pittige tochten maar deze week valt het wel mee. Elke dag circa 50 tot 60 kilometer met gemiddeld 1.000 tot 2.000 meter hoogteverschil. Voor mij een eitje,’ voegt hij er losjes aan toe. De inmiddels 63-jarige Barel draait er als oud-wereldkampioen triatlon op de lange afstand, zijn hand niet voor om. Hij voltooide talloze Iron Mans op Hawaii, wedstrijden die bekend staan als de meest zware triatlons in het circuit. ‘Bij de Olympische Spelen in Sydney was ik met mijn 42 jaar de oudste triatlon deelnemer ooit. Dat ben ik nu nog steeds.’Barel ziet in Jorik van Egdom veel potentie. ‘Zijn mentale veerkracht is ongekend. Hij heeft de discipline om alles zelf te fixen en de eigenwijsheid om niet van iedereen alles aan te nemen. Een man met een uitgesproken mening die sterk in zijn schoenen staat.’ Het zijn allemaal eigenschappen die nodig zijn in de sport om verder te komen. ‘Als coach sta je uiteindelijk aan de kant en heb je het niet zelf meer in de hand. Uiteraard voel je de spanning maar na het startschot gaat dat weg en is het aan hem.’Van Egdom loopt niet voortdurend aan de hand van Barel. ‘Ik ben een schakeltje en lever maar een kleine bijdrage aan zijn prestaties. Als sporter heb ik zelf ook altijd de credits genomen. Zo is het nou eenmaal.’ Rob Barel moet straks de Olympische Spelen vanuit woonplaats Overberg volgen. ‘We mogen er niet bij zijn maar het wordt goed in beeld gebracht. Waarschijnlijk zie je meer van de wedstrijd dan dat je daar langs de kant staat en het via een mobiel moet volgen tot ze weer langskomen,’ zegt hij nuchter.Dat hij straks op het puntje van zijn stoel zal zitten, dat ontkent hij niet. ‘Zeker om hem te volgen, maar aangezien hij geen favoriet is en als laatste van het team start, zal hij waarschijnlijk niet veel in beeld komen.’ Of hij nog tips meegeeft aan zijn pupil? ‘Hij zal zich daar pas bewust zijn van de grootschaligheid van het evenement. Ook nu er wel of niet mensen langs het parcours staan, dit is toch grootser dan een Europees kampioenschap of wereldkampioenschap. Een veelvoud van alles. Het is net alsof je met je amateurclub in een stadion speelt waar 60.000 man zit te kijken.’