Half jaar na bevalling is Ellen van Dijk oersterk in Parijs-Roubaix

Ze won niet, werd ’slechts’ zesde, maar alom was er bewondering voor het optreden van Ellen van Dijk in de vierde vrouweneditie van Parijs-Roubaix. Wat reed de 37-jarige Woerdense sterk. Ontelbare keren demarreerde ze en in de finale hield ze het tempo hoog voor haar ploeggenote Elisa Balsamo. Die was in tranen dat ze de sprint verloor van Lotte Kopecky, terwijl Marianne Vos helemaal ontgoocheld was met haar vierde plaats, nog achter Pfeiffer Georgio.

Ellen van Dijk
Fotocredits: Team Lidl - Trek

Vos had haar zinnen gezet op de kasseienklassieker. Het is een van de weinige monumenten die ze nog niet heeft gewonnen, het gevolg van de korte historie van de koers. Bovendien beginnen de jaren te tellen voor de beste wielrenster aller tijden, zoveel kansen krijgt ze niet meer. Wellicht was het in haar nadeel dat het een droge uitvoering was van de Hel van het Noorden, bij nat weer en glibberige stenen voelt de meervoudige wereldkampioen veldrijden zich juist in haat element. Vos reed attent, reageerde steeds wanneer Kopecky even versnelde, maar moest het in de finale zelf opknappen omdat de Belgische het vertikte mee te werken. Zij wees op de aanwezigheid van haar ploeggenoot van SD Worx Lorena Wiebes (zevende) in de tweede groep en hoefde niet zo nodig vaart te maken.

Wie wel meewerkte was Ellen van Dijk van Lidl-Trek. Ze beukte op kop om ploeggenote Balsamo de gelegenheid te geven de krachten te sparen voor de sprint. Een lachende Van Dijk bij de NOS: ‘Ik kon zelf niet wegkomen, ik miste de punch, dus was dit de manier om het te doen. Het is superzuur. We hadden veel vertrouwen in Elisa. Het was een voordeel dat ze baanervaring heeft, maar die ervaring heeft Kopecky ook. Het was een fijne koers waar je met een grote motor ver kunt komen.’

Het was tevens een revanche voor haar ongelukkige Parijs-Roubaix van 2021, de allereerste editie van de Hel, waarin Van Dijk hard ten val kwam en lang moest revalideren. Het jaar daarop werd ze zevende en zag ze ploeggenote Elisa Longo Borghini zegevieren. Vorig jaar ontbrak Van Dijk. Ze was zwanger en zou een half jaar later bevallen van zoon Faas. Kort geleden maakte ze na anderhalf jaar afwezigheid haar rentree in het peloton en won prompt twee tijdritten. Parijs-Roubaix is echter van een andere orde. Ze had best getwijfeld of ze wel zou starten. Het weer, en als gevolg daarvan droge dan wel natte kasseien, speelde daarbij zeker een rol. Want Van Dijk kan in de aanloop naar de Olympische Spelen waar ze een medaille wil scoren op de tijdrit, een val niet gebruiken.

Haar sterke rijden in een van de zwaarste koersen die er zijn zal haar voorbereiding richting Parijs zeker een impuls geven. ‘Al stelt Parijs-Roubaix niets voor in vergelijking met een bevalling.’