High kicks en aanvallen met de knieën zijn haar wapen
In september van het afgelopen jaar kroonde de inmiddels 22-jarige Nina van Dalum zich tot wereldkampioen kickboksen in de gewichtsklasse tot 57 kilogram. Dat deed de uit Wijk bij Duurstede afkomstige Nina door vorig jaar af te rekenen met Hélène Conard, de titelverdedigster uit België. ‘Het was tijd voor een nieuwe wereldkampioen’, lacht ze.
Ze oogt rustig, sociaal en vriendelijk. Eenmaal in de ring laat Van Dalum een andere kant van zichzelf zien. Iemand die meedogenloos wil toeslaan. ‘Buiten de ring ben ik een sociaal, vrolijk meisje dat in de kinderopvang werkt. In de ring herkennen vriendinnen mij vaak niet wanneer ze filmpjes zien. Alleen aan mijn rode haar. Dan zeggen ze ‘die blik die herken ik niet’. Ze houdt niet van de psychologische oorlogvoering tussen tegenstanders, de ‘stare downs’ die je vaak ziet voordat sporters de ring in gaan. Van Dalum laat het liever in de ring zelf zien waar de high kicks en de aanvallen met de knieën haar wapen zijn. Ze geeft aan vol voor haar sport te gaan. Twee jaar terug tekende ze een contract en gaat ze als professioneel kickbokser door het leven. ‘Ik kom uit in de A-klasse en kan wat verdienen met de sport maar ik ben nog niet zo ver als Rico Verhoeven’, lacht de sinds kort in Zeist woonachtige Van Dalum. Ze traint nog steeds bij haar vader in de sportschool in Wijk bij Duurstede, de plek waar ze de liefde voor de sport vond, daarnaast is ze ook meerdere dagen van de week te vinden bij Central Gym in Utrecht. In Utrecht wordt ze getraind door oud-wereldkampioen kickboksen Samantha van Doorn en leert ze alsmaar bij. ‘Ik ben heel blij met de switch die ik heb gemaakt anderhalf jaar geleden. Bij Central Gym zijn veel meer mogelijkheden en daarbij zit alles onder één dak. Dat is ideaal.
Naast haar sport is Nina van Dalum, na haar HBO Social Work opleiding, gaan werken in de kinderopvang. ‘Dat is superleuk om te doen. Zowel mijn werk in de kinderopvang als het kickboksen doe ik met veel passie. Zo zit ik persoonlijk ook in elkaar. Wanneer ik iets doe, dan ga ik er ook vol voor.’ De combinatie van werk en sport vindt ze ideaal. ‘Ik zet sport graag in als middel. Zo train ik ook individueel meisjes die dat goed kunnen gebruiken op zowel fysiek als mentaal gebied. De afwisseling is prettig.’
Weerbaar
In Wijk bij Duurstede, de plaats waar ze opgroeide, begon Nina van Dalum eerst met turnen. Vanaf het moment dat ze bij de sportschool van haar vader naar een kickbokstoernooi had gekeken, wist ze dat ze voor het kickboksen wilde gaan; de sport waar ze van huis uit mee op groeide en op elfjarige leeftijd ook groen licht voor kreeg om uit te gaan oefenen. Haar vader weet inmiddels dat zijn dochter tegen een stootje kan. ‘In de A-klasse ben ik begonnen met twee verliespartijen. Niet leuk, maar dan weet je wel dat je nog een aantal punten hebt om te verbeteren. Verliezen hoort ook bij de sport, anderen komen om jou knock-out te slaan net als dat ik dat bij hen wil doen. Het is uiteindelijk zij of ik die blijft staan en wint. Het maakt je alleen maar sterker.’ En die weerbaarheid helpt haar, zowel binnen als buiten te ring. ‘Voor en na het gevecht heb ik respect voor mijn tegenstander, want het is geen straatgevecht. Maar wanneer ik de ring instap, dan gaat de knop om.’ Ze heeft geleerd hoe ze haar momenten moet kiezen en niet te gretig moet zijn . ‘Soms moet je juist wat rust in je partij bouwen zodat je steviger kan stoten. Op die manier maak je het meest impact.’
De Wijkse geeft aan dat ze voor een gevecht in een soort ‘bubbel’ zit om zich zodoende goed te kunnen focussen en voorbereiden. Dan ben ik thuis niet de meest vrolijke persoon. De hele week ben ik al met het gevecht bezig en visualiseer ik het geheel.’ Een vast ritueel heeft ze niet richting een partij. ‘Nee ik ben niet echt bijgelovig’, zegt ze na even nadenken. ‘Wel sta ik altijd op tijd op en zal ik in de middag een pasta eten. En eigenlijk is het ook een gewoonte geworden om na een winstpartij langs de McDonalds te gaan. Daar kijk ik dan ook echt naar uit na een week van continu op mijn voeding letten.’
Wereldtitel
Nina van Dalum geniet van het trainen en wil altijd beter worden. ‘Ik ben wel veeleisend. Ik wil niet later denken, had ik maar dit of dat gedaan. En eigenlijk verwacht ik dat ook van anderen, maar dat is niet reëel. Niet iedereen heeft dezelfde ambitie en dat verbaast me soms.’
Wat haar eigen ambitie is, daar hoeft ze niet lang over na te denken. ‘Na de wereldtitel Enfusion zou ik graag bij Glory (het grootste kickbokspromotiebedrijf ter wereld, red.) willen vechten. Dat wil ik om het beste uit mezelf te kunnen halen. De wilskracht combineren met de techniek en het overzicht om zo goed mogelijk voorbereid de ring in te gaan op weg naar een nieuwe titel. Ik wil alles eruit halen wat erin zit en daar doe en laat ik alles voor.’ Later dit jaar zal ze naar alle waarschijnlijkheid haar titel verdedigen in Groningen. ‘Nu ik die titel heb, moet die bij mij blijven. Daar ga ik alles voor doen.’
Ondanks haar drukke werkschema in zowel de sportschool als in de kinderopvang kan ze op een vrije zondag ook genieten van andere dingen. ‘Lekker met mijn vriendinnen bijkletsen of met mijn vriend een hapje eten. Ik heb lieve vriendinnen die weten dat ik niet altijd mee kan. Dat begrijpen ze gelukkig.’