Wout (10) weet nu wie Taylor Booth is

Het was ‘Kids Day’ in Stadion Galgenwaard en daarom zat op deze middag buurjongen Wout Schipper (10) naast me op Vak P. Hij mocht tijdens de thuiswedstrijd tegen Volendam de prestaties van de spelers beoordelen en van commentaar voorzien. Zoals ook de speaker van FC Utrecht ter zijde werd gestaan door de 12-jarige Ian die zich prima van zijn taak kweet. Ook niet onbelangrijk op deze dag: het zou 4-2 voor Utrecht worden.

Wout Schipper.
Fotocredits: Hans van Echtelt

Zat Wout naast me met zijn vader Maarten, elders op de tribune zaten de vader en opa van het tweetal Booth, te weten Taylor bij FC Utrecht en Zach bij FC Volendam. En laat nu de laatste de openingstreffer voor zijn rekening nemen door de eerste hoekschop van Volendam doeltreffend af te ronden.

Die 0-1 kwam volgens mijn buurjongen zomaar uit het niets. ‘FC Utrecht had dat moment al op 2-0 moeten staan, die kansen  hadden niet gemist mogen worden.’ Ware woorden van Wout die nog nooit eerder een wedstrijd in Galgenwaard had gezien. ‘Ik vond de sfeer vooraf erg leuk, met al dat vuurwerk en die slingers die tijdens de wedstrijd lang bleven hangen.’

Taylor Booth.
Fotocredits: FC Utrecht

Maar echte vuurwerk moest toen nog beginnen op het veld. Want FC Utrecht sloeg voor rust nog terug via een diagonaal schot van de andere Booth (Taylor) en een kopgoal van aanvoerder Nick Viergever. ‘Ik denk dat we toch nog gaan winnen maar van mij mag het zo blijven’, merkte Wout in de pauze op. Hij had immers 2-1 ingevuld op het poolformulier dat met zijn vader en mij tevoren was gemaakt.

Maar bij die score zou het jammer voor Wout niet blijven. Volendam benutte weer wanorde in de Utrechtse defensie (2-2) waarna Taylor Booth de hoofdrol voor zich opeiste in de broederstrijd met Zach. Via twee treffers bepaalde hij de eindstand op 4-2 waarbij de schoonheidsprijs ging naar zijn tweede treffer. ‘Een mooi hakkie’ zei Wout nuchter en daar kon iedereen zich in zijn buurt zich in vinden.

De voorspelling van mijn buurjongen vlak voor het einde dat Booth zeker de ‘man of the match’ zou worden, werd door jeugdspeaker Ian even later bevestigd. En zo kon het gebeuren dat Wout na afloop met zijn vader Maarten en met duizenden andere kinderen in Galgenwaard dansend op de klanken van ‘Daddy Cool’ de tribune op Vak P verliet. Hij zal de naam ‘Taylor Booth’ van wie hij vooraf nog nooit gehoord had, nooit meer vergeten.