Jacques Brinkman en Eva de Goede Utrechtse pareltjes op de Olympus

Kampong en SCHC zijn de twee topclubs in de Utrechtse hockeykosmos. Het zijn ook twee verenigingen die door de decennia heen een flinke inbreng hebben gehad in de nationale ploegen. Met Jacques Brinkman - al lang gestopt - en Eva de Goede - nog steeds van wereldklasse maar gepasseerd voor haar vijfde Spelen - als twee boegbeelden die nadrukkelijk hun plaats op de Olympus hebben veroverd.

Brinkman gold in zijn tijd als iemand die niet wars was van wat onrust. Voor de eigenzinnige Bilthovenaar moest alles wijken in het belang van de prestatie, een topsportinstelling die hem tot grote sportieve hoogten bracht. Hij was een tijd lang recordinternational met 337 caps totdat hij door de huidige bondscoach van de mannen Jeroen Delmee (401) werd gepasseerd. Maar Brinkman, onder meer spelend bij Kampong en SCHC, behoort nog steeds tot de meest gelauwerde Nederlandse hockeyers met tweemaal olympisch goud en eenmaal brons.

Viermaal was hij present op dat magische evenement waarop de in Utrecht geboren keepster Det de Beus in 1984 haar steentje bijdroeg aan het eerste succes van de vrouwen. Dat goud van Los Angeles verbleekte vier jaar later in Seoul in brons, weer was De Beus erbij.

Summum van geluk

In Zuid-Korea dook ook Brinkman op. De mannenploeg evenaarde de verrichtingen van de vrouwen, maar deed in 1992 min of meer voor spek en bonen mee in Barcelona. Vier jaar later revancheerden de mannen zich in Atalanta door Spanje in de finale met 3-1 te kloppen. Jacques Brinkman: ‘Je komt met 1-0 achter en wint uiteindelijk met 3-1. Wanneer je naar het podium mag om je gouden medaille in ontvangst te nemen, is dat het summum van geluk.’

Dat huzarenstukje kreeg een vervolg in Sydney, althans wanneer je louter naar de statistieken kijkt. Gezien de wereldtitel die twee jaar eerder in Utrecht was veroverd gold Oranje op de Spelen van 2000 als topfavoriet. Echter, in het Nederlandse kamp was de eenheid ver te zoeken en de verstoorde verhoudingen kwamen al in de groepsfase aan de oppervlakte. Dankzij een miraculeuze ontsnapping mocht Nederland door, de finale werd bereikt en daarin werd Zuid-Korea via strafballen verslagen.

Jacques Brinkman was dat toernooi (uiteraard) een van de meest dominante hoofdrolspelers. In het tv-programma Andere Tijden Sport nam hij in de reportage ‘het wonder van Sydney’ geen blad voor de mond: ‘Goud, ondanks Maurits Hendriks.’ Die werd als coach door sommige spelers onder wie ‘Sjek’ bepaald niet serieus genomen.

Broekie

De hockeysters moesten zowel in Atalanta als Sydney genoegen nemen met brons, maar daar zou verandering in komen. Nog niet in 2004, op het olympisch podium in Athene bemachtigden beide nationale teams zilver. Maar in 2008 kleurden in Peking de vrouwen het hockeypodium. Een broekie van 19 maakte deel uit van de elf die het gastland in de finale op de knieën kregen. Eva de Goede uit Zeist was begonnen bij het plaatselijke Phoenix, doorgestroomd naar Schaerweijde en bij het grote Kampong beland. Nog voordat ze in Utrecht in de hoofdmacht had gespeeld, was ze al international. Dat zou ze nog vele jaren blijven, tweemaal (in 2018 en 2019) werd ze zelfs uitgeroepen tot de beste hockeyster ter wereld.

Voor de mannen werd 2008 een sof.

De vrouwen waren op stoom want ook in Londen (2012) werd het goud veroverd. Nu was Argentinië in de finale met 2-0 het slachtoffer. Het zilver van de mannen viel daarbij enigszins in de schaduw.

Vier jaar later in Rio de Janeiro was het zilver een klein smetje op een fraaie reeks, want in Tokio (2021) waren de oranjevrouwen weer de besten ter wereld en veroverden ze hun vierde olympische titel. De mannen deden duidelijk voor hen onder. In Brazilië konden ze al vroeg naar het strand, in Tokio bleven ze eveneens verstoken van een medaille.

Gepassioneerd

Jacques Brinkman (57) maakte na zijn actieve loopbaan als topsporter vooral furore als gepassioneerd spreker voor bedrijven en verenigingen. Nog steeds stimuleert hij in provincie, gemeente, wijken en scholen om actief aan de slag te gaan met sporten en bewegen. 

Zoon Thierry behoort een generatie later tot de bepalende spelers in het nationale hockeyteam. Ook hij droomt van olympisch goud, maar het palmares van zijn vader zal hij nooit kunnen benaderen.

Eva de Goede (35) is sinds eind maart international af, waardoor haar fonkelende carrière een abrupt einde heeft gekregen. Haar toekomst ligt in Zuid-Afrika, het geboorteland van haar man Timothy Drummond. In tegenstelling tot Jacques Brinkman is ze niet een vrouw van conflicten. Maar in een opzicht is er geen verschil: hun onvolprezen drive met een hockeybal.