De derde Vrede van Utrecht
De eerste Vrede van Utrecht in 1474 maakt een eind aan een handelsoorlog tussen de internationale vereniging van handelssteden en het koninkrijk Engeland. En dan is er nog een derde Vrede van Utrecht, getekend op 13 november 1954. Onder de overeenkomst staan de handtekeningen van de voorzitters van de Koninklijke Nederlandse Voetbal Bond en de Nederlandse Beroeps Voetbal Bond (NBVB).Cor Kieboom, zakenman en voorzitter van Feyenoord, belegt op 30 juni 1954 een bijeenkomst in het Utrechtse hotel Terminus en nodigt zijn collega’s van Sparta (Jos Coler) en Excelsior (Henk Zon) en ADO (Toon Martens) uit . Van de KNVB is voorzitter Hans Hopster en secretaris-penningmeester Lo Brunt aanwezig. Feyenoord-administrateur Phida Wolff notuleert de vergadering. Het is een last minute deal. Een vergaderlokaal is in Terminus niet voorhanden en dus wordt op een hotelkamer vergaderd. De historische bespreking gaat als ‘de slaapkamerconferentie’ de geschiedenis in.Tijdens het samenzijn stellen de voorzitters dat betaald voetbal niet langer is tegen te houden. De KNVB ziet in dat een ommezwaai
onvermijdelijk is. Drie dagen later, op 3 juli 1954, beslist de KNVB dat per 1 september 1954 betaald mag worden. ‘De Vrede’ is daarmee niet getekend. Waar mogelijk zitten de voetbalbond en de NBVB elkaar dwars .De profclub Utrecht (opgericht 7 april 1954) speelt op het veld van RUC in Jutphaas. De gemeente Utrecht wil geen accommodatie beschikbaar stellen. Profclub Fortuna speelt op het terrein van Maurits in Geleen en die club wordt door de KNVB uit de competitie genomen. Rotterdam speelt zijn wedstrijden in Hillegersberg, Velsen en Veenoord (Drenthe). De wedstrijd tussen Rotterdam en Venlo’54 wordt in Jutphaas gespeeld. Vierduizend mensen komen kijken naar doelman Wim Landman en topschutter Henk Schouten.Directeur van de profclub Utrecht is apotheker De Vries, die ook bestuurslid is van de Nederlandse Beroeps Voetbal Bond. Voorzitter is kruidenier Cies Bouwens, die later ook voorzitter is bij UVV en FC Utrecht. Een derde bestuurder Sachs doet in sanitair. Henk Schijvenaar, 19 interlands, komt van het Haarlemse EDO naar Utrecht voor een salaris van 65 gulden per week en een winstpremie van 100 gulden. Bij een gelijkspel wordt 50 gulden uitgekeerd, bij verlies niets. Dat overkomt Schijvenaar dus vijf keer.Met drie overwinningen en een gelijkspel komt hij aan 350 gulden premies. De overgang van Wout Heinen maakt veel los in Spakenburg. Het dorp spreekt er schande van. Van de profclub gaat hij naar HVC en wordt in 1956 topscorer bij de Amersfoortse club. Daarna belooft hij zijn moeder op haar sterfbed nooit meer ... Bent u geïnteresseerd om dit hele artikel te lezen? Dat kan. U heeft daarbij drie mogelijkheden:- U kiest voor een abonnement op de papieren krant- U kiest voor de digitale krant- U bestelt een losse uitgave van de krant waarin dit artikel gepubliceerd isNadat wij uw gegevens ontvangen en verwerkt hebben, wordt het artikel zo spoedig mogelijk aan u verstuurd.