Eeneiige tweeling deelt carrière en ervaringen

De eeneiige tweeling Marcel en Tyrone Sterkenburg, Grieks-Romeins worstelaars, zijn 15 jaar en lid van De Halter. Een gesprek over hun sport en ambities in het bedrijf van hun moeder, Samran in Hilversum.Ze hebben tot nu toe dezelfde sportcarrière achter de rug en delen dezelfde ervaringen, clubs en trainers. Ze hebben er daarom geen bezwaar tegen dat hun gemeenschappelijke verhaal wordt weergegeven zonder dat er steeds onderscheid gemaakt wordt wie wat heeft gezegd. Op 18 december van dit jaar komen ze allebei uit op het NK.‘We zitten vanaf ons negende jaar in het worstelen. Daarvoor hebben we aan judo en boksen gedaan. We begonnen daarmee toen we vijf waren en boksen doen we nu nog steeds. Met worstelen heb je veel meer te doen dan met judo. Er zijn veel meer mogelijkheden en technieken, daarom zijn we allebei op worstelen uitgekomen. We trekken heel erg met elkaar op en zijn ook elkaars trainingsmaatjes. Dat gaat heel goed.’‘Onze oudere broer worstelt ook en we hebben bovendien een neefje en nichtje die ook in de sport zitten. Onze vader is bokser geweest, op topniveau. Hij worstelt zelf nog steeds en begeleidt ons heel goed.  Een vriend van hem zei eens dat-ie ons steeds zag stoeien en vroeg mijn vader of worstelen misschien iets was voor z’n zoons. Zo is ’t gekomen. En onze moeder is sportmasseuse. Bij haar kunnen we altijd terecht met blessures.’‘Worstelen is georganiseerd in gewichtsklassen. In wedstrijden komen wij als broertjes niet tegen elkaar uit. Dat willen we zelf niet en dat wil onze vader ook niet. We hebben het daarom zo geregeld dat de één wat meer eet en de ander wat minder, zodat we net aan verschillende kanten van de gewichtsklasse-grenzen uitkomen. Dan hoeven we niet tegen elkaar op de mat te ...


Bent u geïnteresseerd om dit hele artikel te lezen? Dat kan. U bestelt een losse uitgave van de krant waarin dit artikel gepubliceerd isNadat wij uw gegevens ontvangen en verwerkt hebben, wordt het artikel zo spoedig mogelijk aan u verstuurd.

Vorige
Vorige

Han Berger: ‘Bert was mijn voorbeeld en mentor’

Volgende
Volgende

Het werk van Dafne is niet af