Impressies van Tour de Schalkwijk

Zondag 9 juliWat een mooie tijdrit. Veel publiek, mooi weer en weinig wind, geen ernstige valpartijen zoals in de echte Tour in Frankrijk. Ik liep de hele middag kletsend en spiedend rond het parcours en telde zo’n tien spandoeken,  te beginnen bij ‘Hup Jeb, liever podium dan jodium’ en eindigend bij ‘Met al je kracht aan de start, is het de SV Houten die op je wacht’.

En dan de overtuigende winnaar: Bjorn die vorig jaar al in het bezit was van twee truien: de rode en de groene en nu de tijd 2.52 klopte. Meteen al favoriet voor de eindzege?....

Een mooi moment was natuurlijk ook de extra rit voor mijn vroegere buurjongen Roan, die in gezelschap van alle ploegleiders mocht overrijden en tot een keurige 3.15 kwam in zijn ‘uppie’. Ook voor hem zag ik een spandoek aan de brug hangen:  maak ruim baan want Roan Rakkee komt eraan. Nou, dat klopte helemaal. Jammer voor Siro en Mara, die meteen al geblesseerd moesten afhaken.Ik verheug me nu al op de komende dagen, dan ga ik meer naar de koers kijken dan naar de spandoeken. Maandag 10 juliDat was schrikken toen ik vanmorgen via de zogenaamde livestream de start bekeek van de maandag-rit in onze Tour. Na het uitreiken van de truien leek het een mooie aanloop te worden naar de kortste etappe van deze week, maar dat pakte anders uit. Ineens lag een aantal rennertjes over elkaar op de grond.

Meteen gingen mijn gedachten terug naar de beelden van de Tour de France die gisteren te zien waren. En helaas werd mijn vrees bewaarheid, toch een geval van ernstig letsel bij die massale val. Ilja Miltenburg moest namelijk naar de dokter en bleek haar pols gebroken te hebben.

Zoals Jan Willem van Schip zondagavond in de ‘Avondetappe’ op de NPS al verwoordde: ‘Vallen hoort nu eenmaal bij wielrennen’. En zo is het jammer genoeg ook. Ik had nog even gehoopt dat Jan Willem die verder het interview prima deed, nog even een herinnering zou oproepen aan zijn Tourverleden in Schalkwijk waar hij in 2006 en 2007 met overmacht won.En destijds mogelijk de basis legde voor een toekomstig bestaan als profwielrenner, zo kregen de kijkers zondagavond te horen uit zijn mond.Terug naar onze eigen ronde waarin Bjorn meteen als een tweede Van Schip heerste, zodat broer Jasper  en Sep de Kruif bij de eindsprint het nakijken hadden. Speaker Henk die afgelopen zaterdag al aankondigde dat het om de Tour de Schalkwijk 2018 ging, kon gelukkig na ruim een half uur melden dat verder iedereen de eindstreep had gehaald.Ook Roan Rakkee die vandaag opnieuw gevallen is en Leo van Verseveld die ook pechvogel was. Maar vallen hoort ook bij de Tour de Schalkwijk. Jan Willem van Schip kan het weten. Dinsdag 11 juliDe weergoden zijn de 48^e Tour de Schalkwijk gunstig gezind. Speaker Henk van Gestel was nauwelijks klaar met zijn nabeschouwing met winnaar Bjorn en smaakmaker Stijn, of er barstte een enorme regenbui los boven het parcours. Dus hoefden de rennertjes niet over een glad wegdek naar de finish te rijden.Ook was er de bekende ijstaart voor Ilja Miltenburg die ze vandaag met sponsorteam De Kruif en haar ploeggenoten mag opsmullen. Ze vertelde nog eens hoe de valpartij van gisteren was ontstaan en hoe haar revalidatie zal verlopen.Toen ik ’s morgens bij De Brink arriveerde voor de start, zat ze naast chauffeur Wilco in de volgauto op welke plek Ilja helaas de rest van de Tour moet volgen.

Ook in deze 17 kilometer lange rit toonde Bjorn zich weer oppermachtig. Zijn commentaar tegen Henk van Gestel was kort maar krachtig: ‘Weer wat seconden erbij verdiend.’ Zo is het natuurlijk ook.

En nu is iedereen met een slaapzak naar de Achterdijk om zich bij Helma en Arie te installeren voor een ongetwijfeld gezellige maar onrustige bonte avond en nacht.... Woensdag 12 juliEen dag om snel te vergeten. Of toch niet, wat het slechte weer dat ook Schalkwijk een aantal uren teisterde, bleek in de loop van de middag verdwenen. De weergoden hebben het tot nu toe goed voor met de Tourrennertjes want de ploegentijdrit kon onder vrijwel optimale omstandigheden verreden worden.

Blijkbaar had de nachtrust op de Achterdijk bij de gastvrije boerderij van Helma en Arie niet te veel fysieke sporen nagelaten want er werd flink gekoerst voor de belangrijke seconden.

BBN ging van start en na afloop zouden Nicole en Tonnie  helaas vertellen dat het hun laatste sponsorjaar zou zijn. De bloemen waren na afloop niet voor deze ploeg maar voor ID310 die nummer twee De Kruif op de valreep achter zich liet. Sep en Jens delen nu de derde plek in het algemeen klassement, Noa en Stijn staan samen op vijf. Belangrijker is dat er op deze avond niemand viel, alleen kwam een tak tussen de wielen van een Copier-rennertje. Dat leverde wel een klein beetje tijdverlies op. Donderdag 13 juliWeer vroeg uit de veren voor de korte etappe van deze dag, ik mag de finish niet missen. Daarom was ik er getuige van hoe Evy van Zijl hard lopend de eindstreep passeerde omdat haar fiets vlak voor de eindstreep beschadigd was geraakt. Het beeld riep bij mij herinneringen op aan Chris Froome in de echte Tour de France van vorig jaar, terwijl ook mijn idool Gerard Vianen ook in de jaren zestig op deze manier de publiciteit haalde. Ik heb de foto nog in mijn plakboek.

Hoe dan ook, Evy werd na afloop natuurlijk op het podium geroepen en kon het verhaal van haar beschadigde remsysteem uitgebreid vertellen.

Wat korter in zijn reactie is de ‘Kittel’ van de Tour de Schalkwijk, want opnieuw ging Bjorn de Klerk als beste printer over de mee. Ook zag ik Joeri Groenen in het wit voorbijflitsen als best 9-jarige, hij heeft exact een seconde voorsprong op Arno de Leeuw. Zijn broer Rick zit hem dagelijks op de hielen , dus dat belooft nog een leuke familiestrijd in de komende dagen te worden. Vrijdag 14 juliHet mooie van de Tour de Schalkwijk is dat nummer laatst van de dagelijkse etappe evenveel applaus krijgt als de winnaar. Ook op deze vrijdagrit was dat het geval. Toen Kim van Dijk van de BBN-ploeg vele minuten later dan winnaar Bjorn de Klerk op het tandvlees arriveerde aan de streep, was er een klaterende ovatie.

Deelnemen is dus bijna even belangrijk in Schalkwijk, de aloude Olympische gedachte. Want er komen renners binnen met juichend een vuist omhoog, ook wanneer ze minuten later arriveren, als symbolisch teken dat er opnieuw een wielerklus is volbracht zoals Raimy van Dokkum.

Ook werd op deze ochtend geklapt voor Siro en Ilja die in de geluidswagen mochten meerijden omdat ze geblesseerd zijn geraakt en met hun arm  in het verband lopen. Deze ochtend werd er uiterst snel gereden, de koplopers zetten de naaste belagers op grote achterstand.Intussen kan gele trui drager Bjorn een bloemenzaak beginnen, want voor de vijfde achtereenvolgende dag kreeg hij een fraai boeket uitgereikt, zijn tante, oma en ouders zijn intussen al door hem ‘gehuldigd’. Zaterdag 15 juliVanmorgen heb ik speciaal gelet op de roze trui en dan vooral op de drie meisjes die bovenaan staan in ‘hun’ klassement, namelijk Celine, Anouk en Charlotte. Waarom? Omdat speaker Henk van Gestel op deze laatste etappe (morgen volgt nog een korte tijdrit) meldde dat er dit jaar liefst 59 meisjes en ‘slechts’ 51 jongens meerijden in de 48^e Tour de Schalkwijk.

Eigenlijk is dat heel bijzonder want tot 1983 mochten alleen jongens meedoen met dit evenement. Tot er actie kwam onder leiding van Claudia Diks en zelfs het parcours werd bezet met spandoeken.

Het gevolg? Een jaar later werden de meisjes schoorvoetend toegelaten en nu hebben ze zelfs numeriek de overhand gekregen. Intussen hebben ook twee meisjes de Tour gewonnen, dat zal dit jaar niet het geval zijn. Om de gele trui is de spanning geweken want Bjorn de Klerk is een klasse apart, ook tweelingbroer Jesper kan hier niets aan veranderen. Vanmorgen stonden ze beiden op het erepodium, waarbij insiders mij verzekerden dat Jesper de betere, vaak scorende voetballer is.Nu haalt Bjorn dus zijn sportieve revanche. Spannender wordt het morgenmiddag in de strijd om de roze trui, Celine Goes moet zeven seconden voorsprong verdedigen tegen Anouk Sturkenboom. En wat te zeggen in de strijd om de witte trui tussen Joeri Groenen en Arno de Leeuw, hen scheiden slechts vier seconden in het klassement tot nu toe.Kortom, het zal morgenmiddag op de Jonkheer Ramweg weer een volksoploop van jewelste zijn. Zondag 16 juliAltijd weer een prachtig gezicht: de winnaar van de Tour de Schalkwijk die met zijn familieleden in de wetering springt. Het eendenkroost wordt tijdelijk aan de kant geschoven en de gele trui met aanhang verdwijnt in de modder. Dat Bjorn deze 48^e Tour zou winnen, stond al vanaf de eerste tijdrit vast. Dat hij ook nog eens de slotrit op zijn naam zou schrijven, maakte zijn overwinning nog overtuigender.Lange tijd leek de 2.55 van Rens Odijk (Diksploeg) toereikend om de tijdrit op zijn naam te schrijven maar Bjorn de Klerk liet nog een keer tegen de steeds sterker wordende wind in zijn klasse zien en klokte een seconde beter. En zo kon het traditionele tafereel in de wetering aangekondigd worden door speaker Henk van Gastel, die weer in topvorm was tijdens dit evenement.Ook was er op deze zondag nog een klein drama toen Jens Grotenbreg op de valreep zijn derde plek uit handen moest geven aan Stijn van Dijk. Bij de meisjes bleek geen vuiltje aan de lucht voor Celine Goes terwijl de witte trui al een dag eerder was veilig gesteld door Joeri Groenen. Nog even terugkijkend op deze wielerweek roep ik Roan Rakke uit tot schlemiel van de Tour, omdat hij liefst vier keer is gevallen, een absoluut record.‘Maar wat wil je ook als je op 13 november geboren bent’, glimlacht zijn vader Peter als ik hem naar wat achtergrond vraag.

Het zit op voor een jaar, iedereen kan op vakantie in Schalkwijk.