Jong talent zet handtekening bij Dodge City Community College

Eind juli trekt de net 18 jaar geworden Femke Wiedeman de deur van het ouderlijk huis in Veenendaal achter zich dicht om een voetbal-avontuur aan te gaan bij het Amerikaanse Dodge City Community College. Dit seizoen kwam ze uit voor Saestum MO19-1 uit Zeist nadat ze als voetbalster op haar zesde jaar al begon bij G.V.V.V. in Veenendaal. Nu ze te horen heeft gekregen dat ze is geslaagd voor haar Havo-opleiding, kan ze zich helemaal focussen op haar Amerikaanse droom.

‘Ik zat in mijn examenjaar op het Rembrandt College in Veenendaal en stond er goed voor. Het was echter wel een voorwaarde dat ik mijn diploma moest halen om in aanmerking te komen voor een scholarship (studiebeurs, red.) in de USA. Net als dat ik straks in Amerika goede cijfers moet blijven halen om wedstrijden te kunnen spelen’, zegt ze met een brede glimlach op haar gezicht. Die eerste stap heeft ze dus alvast gezet.

Papiertje

Ze heeft zin in het avontuur dat ze aan gaat. ‘Sporten en studeren in de USA is iets wat ik altijd al heb willen doen. Nu die kans zich voordoet, wil ik er ook vol voor gaan’, zegt ze. Spanning naar aanleiding van het aanstaande vertrek voelt ze niet. Hooguit een beetje gezonde spanning. ‘Die andere spanning, dat is meer bij de mensen om mij heen’ doelt ze lachend op haar vader en moeder.

Nadat haar vader de Amerikaanse vlag tevoorschijn heeft gehaald en er buiten op het grasveld foto’s zijn gemaakt, vertelt Femke haar verhaal over hoe het idee is ontstaan om te gaan voetballen aan de andere kant van de Atlantische oceaan. ‘Ik heb mijzelf een aantal maanden terug aangemeld bij Kings Talent Recruitment. Na gesprekken met hen en nadat zij filmpjes van mij hadden gezien die ik gemaakt had, kwam ik in aanmerking voor een zogenaamde Sports and Study Scholarship. Via Kings Talent kreeg ik een makelaar toegewezen en niet veel later kwamen er coaches in beeld. Nadat het filmpje een dag online stond, hoorde ik dat er al een team was dat een middenvelder zocht en zodoende naar mij vroeg.’

Kansas

Na twee maanden was Femke Wiedeman al door acht coaches benaderd. Voorkeur voor een plaats of ploeg had ze niet, wel was het belangrijk dat alles rondom het verblijf goed geregeld zou zijn. ‘Ook wilde ik de voetbalideeën van de coach weten en hoe ze mij in dat plaatje zien. Dat gevoel moest vooraf goed zijn, dat was echt een voorwaarde voor mijzelf.’ Het is uiteindelijk Kansas geworden, de staat die Wiedeman twee jaar lang haar thuis zal noemen. Het ligt in het midden van de Verenigde Staten, ingeklemd tussen Oklahoma (in het zuiden), Missouri (in het oosten), Nebraska (in het noorden) en Colorado (in het westen). ‘Niet een heel toeristische plek, maar ik ga voor de ervaring’, legt ze uit. Haar vader Marco vult aan: ‘Dit is haar droom. Een droom die ze al heel lang heeft en dat ondersteunen haar moeder en ik. Femke heeft er zo hard voor gewerkt om die sportbeurs te verdienen. Echt super dat ze het voor elkaar heeft gekregen. Na die twee jaar in Kansas begeleiden ze Femke naar een University zodat ze daar in het derde jaar in kan stromen om de volgende stap te maken.’

Maar ze kijkt niet te ver vooruit. Dat wil ze ook niet. ‘De University is te vergelijken met een HBO-opleiding in Nederland. Ik wil sowieso iets doen met sport, bijvoorbeeld sportmanagement of sportkunde. Ook wil ik daarna in Nederland op een zo hoog mogelijk niveau spelen.

Sport is dan ook alles voor Wiedeman en daar doet ze veel voor. Al een jaar traint ze bij personal trainer Jannik Klumpenaar. ‘Vaak ben ik om 07.00 uur al in de sportschool. Trainen op kracht, explosiviteit. Wanneer ik naar Amerika ga, dan krijg ik een schema mee en houden we contact op afstand. Hij vindt het zo gaaf dat ik deze stap kan maken.’

GVVV

Femke Wiedeman kwam zoals gezegd op haar zesde jaar bij GVVV terecht. ‘Een vriendinnetje van mij ging daar ook heen, zo was die stap makkelijk gemaakt. Eerst hebben wij bij de jongens meegespeeld, later kregen wij een eigen meisjesteam.’ Met dat team wonnen ze prijs na prijs. Vorig seizoen maakte ze met twee ploeggenootjes, Nadine Blankenstijn en Danique Prins, de overstap naar Saestum in Zeist. Dat deed ze destijds om stappen te kunnen maken op voetbalgebied.

Amerika is nu de volgende stap en het volgende doel voor Femke. Op de vraag of ze geen last zal krijgen van heimwee, komt de lach weer tevoorschijn. ‘Zeker niet, daar heb ik ook helemaal geen tijd voor’, zegt ze ontspannen. ‘Het is straks iedere dag trainen en ik moet natuurlijk ook gewoon naar school. Op de Campus heb ik een kamergenoot en het is leuk dat er speelsters zijn die afkomstig zijn uit veel verschillende landen. Ik heb gehoord dat er meisjes zijn uit Zuid-Afrika, Engeland, Frankrijk maar ook van de Bahama’s. Leuk die contacten en bovendien goed voor mijn talen’, zegt ze nuchter.

Op voetbalgebied weet de technisch begaafde middenveldster wat ze kan en ook wat ze wil leren. ‘Ik ben best wel een balvaste speelster en heb overzicht. Ondanks dat ik best veel scoor, wil ik er alles aan doen om nog meer te scoren. Ook wil ik aan mijn snelheid werken. Ik heb dus nog genoeg te doen.’

Dat scoren dat ging haar goed af in de laatste wedstrijd die ze voor Saestum speelde. De ploeg uit Zeist won met 3-0 waarbij Wiedeman verantwoordelijk was voor de laatste treffer van haar ploeg. Een passend afscheid voor de talentvolle voetbalster.