Parahockey; ouders zijn soms verbaasd wat hun kinderen kunnen

'In de tijd dat er strenge maatregelen golden in verband met Covid-19 en we met minder mensen tegelijkertijd op het veld konden trainen, kwam er een veld bij voor ons’, geeft ze aan. Dat is ook nodig aangezien er met een kwetsbare doelgroep wordt gewerkt.‘Veel van de 18-plussers mochten een tijd niet komen trainen omdat zij in gezinsvervangende tehuizen wonen en daar niet weg mochten om bijvoorbeeld naar een training te gaan.’ Bij Kampong zijn ze dan ook blij dat er weer gesport kan worden en vooral dat de glimlach weer te zien is op de gezichten. ‘Ze vinden het zo leuk allemaal. Het heeft ook geen leden gekost, iedereen wil dolgraag komen hockeyen. Ondanks dat er geen mensen zijn weggegaan, merkte je wel dat de sporters die even niet mochten komen een slechtere conditie hadden gekregen.’ Op de woensdag en zaterdag is er hard gewerkt om de conditie weer terug te brengen.Bij Kampong spelen momenteel ongeveer vijftig leden Parahockey. ‘Wij hebben een G1, G2, G3 en een LG-team. Dat laatste team speelt in een landelijke competitie. VriendschapWanneer Bettien Streng wordt gevraagd wat het Parahockey zo bijzonder maakt, dan hoeft ze niet lang na te denken. ‘Het is leuk om de spelers zo blij te zien, onder meer als gevolg van de vriendschappen die ontstaan. De ouders, die onderling ook met elkaar spreken en bevriend raken, zien dat ook. De kracht van het Parahockey is zo groot.’ Per speler wordt er gekeken wat er mogelijk is en hoe deze speler uitgedaagd kan worden. ‘Voor sommige spelers is het heel fijn om elke week buiten met vrienden te kunnen bewegen, anderen zijn competitiever en willen naast de gezelligheid ook nieuwe dingen leren en beter worden’, legt de coördinator uit.De trainingen zijn er wekelijks op zaterdagochtend van 10.15 tot 11.15 uur en/of woensdagmiddag van 17.00 tot 18.00 uur en van 18.15 tot 19.15 uur. ‘Op zaterdagochtend traint iedereen met zijn eigen team en op woensdagmiddag worden er twee trainingsgroepen gemaakt, ingedeeld op sterkte en leeftijd. De jongste Parahockey speler is 6 jaar, de oudste bij ons is 32 jaar’. Dat de sfeer en het enthousiasme groot is, blijkt uit het aantal trainers dat beschikbaar is. ‘De training staat onder deskundige leiding van vijftien trainers uit zowel de jeugd als vanuit de senioren. Elk jaar zijn er bijscholingen voor alle trainers.’ TrainingskompasStructuur, regelmaat en ritme zijn belangrijk voor de sporters bij het Parahockey. ‘De trainingen kennen een duidelijke structuur. De afspraak is dat iedereen minimaal tien minuten voor aanvang aanwezig is, een moment waarop bijzonderheden kunnen worden doorgegeven. Van iedere sporter is er ook een Trainingskompas voorhanden waarop, indien relevant, motorische beperkingen (bijvoorbeeld spierzwakte), medische gegevens (bijvoorbeeld suikerziekte) en bijzonderheden ten aanzien van communicatie (zoals verminderd gehoor, stotteren, slecht praten) staan vermeld, zodat hiermee rekening kan worden gehouden’, legt Bettien Streng uit. Tijdens de trainingen wordt aan alle spelers individuele aandacht gegeven zodat iedereen op zijn of haar niveau wordt uitgedaagd.Zelf begon Bettien Streng, die voordat ze met pensioen ging als coördinator in een Medisch Kleuter Dagverblijf werkte, met hockey bij Victoria in Rotterdam. Nadat ze voor haar studie Pedagogiek naar Utrecht vertrok, kwam ze bij Kampong binnen. Later speelde ze ook nog bij Phoenix in haar woonplaats Bunnik en nu is ze dus weer veelvuldig te vinden op de Laan van Maarschalkerweerd. ‘Het is genieten met de doelgroep, ze vinden het zo leuk. Mooi ook dat er echt vriendschappen ontstaan.’ De klik die ze heeft met hoofdtrainster Lisette Bakker is waardevol en belangrijk voor het Parahockey bij Kampong. ‘Zij is enthousiast, charismatisch en organiseert de trainingen op een fantastische manier. Samen zijn wij eigenlijk een supercombinatie’, zegt ze met een bescheiden glimlach. EnergieLisette Bakker is sinds 2018 actief als hoofdtrainster bij Kampong Parahockey. ‘Een dankbare functie. We werken met zo’n leuke doelgroep, zeker in combinatie met de sport’, geeft de 34-jarige Lisette aan. Zelf is ze al vanaf haar zesde jaar te vinden op het hockeyveld. ‘Ik ben begonnen bij de Schoonhovense Mixed Hockeyclub maar heb ook in Apeldoorn gehockeyd. Ik heb een zusje met een beperking, zodoende wist ik al vroeg wat erbij komt kijken wanneer je met de doelgroep werkt.’ Naast haar bezigheden bij Kampong is ze werkzaam als Coördinator Aangepast Sporten. ‘Sport is het middel om de kinderen van alles bij te brengen. De sociale contacten zijn zo puur. Hoe moe je ook bent na je werkdag, na de training ga je met energie en een gelukkig gevoel weer naar huis. Het is zo leuk om de spelers zo vrolijk te zien.’ SkipVoor bijna iedere training komt de 32-jarige Skip op de fiets vanuit zijn woonplaats Amersfoort naar Utrecht. Toch al gauw een ritje van ruim 20 kilometer. ‘Een uurtje doe ik daar over’, geeft hij aan. Hij begon negen jaar geleden met hockey. ‘Ik ben laat begonnen. Daarvoor was ik aan het skiën en voetballen. Door het hockey bij Kampong, waar ik nu anderhalf jaar ben, word ik sportief meer uitgedaagd dan hiervoor bij mijn club in Weesp. Hier zijn veel spelers die beter zijn dan ik, zo word ik zelf ook beter. Het is leerzaam’, geeft Skip aan die linkszijdig spasme heeft aan zijn been en arm. Hij vindt het maar wat leuk bij Kampong. Lisette is een hele goede trainer en Bettien werkt zich echt uit de naad hier. Die regelt alles voor ons.’ Wanneer Skip niet op het hockeyveld te vinden is, dan geeft hij Italiaanse les of vertaalt hij waar het nodig is.De bijna 14-jarige Bente gaat op woensdagavond net het trainingsveld af wanneer Skip aan de training begint. ‘Toen ik begon, zat ik in de Sport – en Spelgroep en een paar jaar in G3. Ik ben best wel goed in hockey. Het liefst sta ik voorin, dan kan ik veel scoren. Keepen zou ik ook wel eens willen doen.’ Wat ze vooral belangrijk vindt, is dat ze het naar haar zin heeft. ‘Ik heb hier vriendinnen gemaakt en Bettien is superlief voor ons.’ Met een glimlach loopt ze dan nog even naar haar vriendinnen om gedag te zeggen. CompetitieDe KNHB heeft een aparte Parahockey competitie. Er wordt gespeeld volgens de reguliere zestal en achttal-competitie met kleine poules waardoor er minder wedstrijden zijn dan bij regulier hockey.De regels bij Parahockey zijn echter vrijwel hetzelfde, wel zijn een aantal spelregels enigszins aangepast om de spelvreugde en de veiligheid te vergroten. ‘Zo is er bijvoorbeeld een Sport en Spel groep voor kinderen vanaf ongeveer 6 jaar die nog geen competitie spelen. Op deze manier kunnen ze op een laagdrempelige manier kennis maken met de beginselen en basistechnieken van hockey.’ Door het doen van de spelletjes kunnen de kinderen zich breed motorisch ontwikkelen.Kunnen geïnteresseerde sporters nog aanhaken bij Kampong? ‘Jazeker. Zonder enige verplichting kunnen zij driemaal op proef meetrainen. Een hockeystick is aanwezig, wel moeten ze zelf voor sportkleding, sportschoenen en scheenbeschermers zorgen. Na deze trainingen zullen de trainers, in samenspraak met de ouders, in alle eerlijkheid bekijken of lid worden verstandig, haalbaar en leuk is.’ Het hockeyseizoen loopt van september tot juli.parahockey@kamponghockey.nl06 12 82 33 07