Varsity is ook topsport
De roeier bevindt zich op een afgesloten terrein, waar het draait om rust, concentratie en voorbereiding. De toeschouwer staat tweehonderd meter verderop te hossen op muziek met een biertje in de ene hand en een sigaar of sigaret in de andere. Het zijn twee totaal verschillende milieus die strikt gescheiden worden gehouden.De roeiers die hun opwachting maken tijdens de nationale wedstrijd Varsity zijn niet zelden aanwezig op World Cups, wereldkampioenschappen en de Olympische Spelen. Zo werden bijvoorbeeld twee Nereus-vrouwen in 2003 wereldkampioen en wonnen zij bij de Olympische Spelen van 2008 in Peking goud; drie Nereus-vrouwen wonnen daar zilver. Het Utrechtse Triton leverde drie toproeiers af bij de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Zij verdedigden daar de donkerblauwe eer met Harold Langen in de mannen vier-zonder (vijfde), Monica Lanz in de Vrouwenacht (zesde) en Kaj Hendriks in de Hollandacht (brons). Alle drie wisten de Olympische finale te halen. Het brons van Hendriks was de vijfde Olympische medaille voor Triton in zijn 135-jarige geschiedenis. StudententijdVaak beginnen roeiers in hun studententijd te roeien. Omdat het leeftijdsverschil daar uiteenlopend kan zijn, wordt bij het studentenroeien vaak gekeken naar roei-ervaring: beginner, gevorderd en elite. Roeiers starten in het beginnersveld totdat ze een kwalificerende overwinning hebben behaald, waarna ze in het gevorderdenveld starten. Daar moeten ze vijf punten behalen alvorens ze tot de elite-groep beboren. Voorafgaand aan een prestigieuze botenrace als de Varsity trainen de (meestal) fulltime-studenten gemiddeld twaalf uur per week onder leiding van een bij de Koninklijke Nederlandse Roeibond (KNRB) aangesloten coach. De beste roeiers mogen plaatsnemen op de belangrijkste nummers van de Varsity: de Oude Vier en de Dames Vier.Ondanks het studentikoze karakter verschijnen de toproeiers graag aan de start in Houten omdat er heel wat op het spel staat: ‘In tegenstelling tot andere wedstrijden vertegenwoordig je hier echt je vereniging, universiteit én stad. De tweede plaats telt niet bij de Varsity.’ Dan toch nog even over de traditiesDe Varsity is met zijn tradities diep geworteld in de identiteit van de deelnemende studentenroeiverenigingen. Sommigen tradities zijn algemeen en andere tradities horen bij een bepaalde vereniging. De meeste tradities worden van student op student doorgegeven via de mores, de ongeschreven gedragsregels.Een bekende algemene traditie dicteert dat de leden van de vereniging die de Oude Vier wint naakt, maar wél met das (‘correct gekleed’ volgens het jargon) het kanaal inspringen om de winnaars te feliciteren.Ook is het dragen van bepaalde kleding traditie: de bezoekers mogen zich graag uitdossen met hoedjes en wandelstokken.Volgens een andere traditie bekogelen studenten met gescheurde colbertjes elkaar met kluiten aarde en gooien elkaar tegen de grond. Deze rollebollende studenten en graspollengevechten vormen de opmaat naar het traditionele brassen. Hierbij strijden twee studenten of verenigingen tegen elkaar, soms zelfs op een speciaal daarvoor afgehuurde boot die aan de rand van het Amsterdam-Rijnkanaal ligt afgemeerd. Doel is om de tegenstander bij de revers te pakken en naar de grond te trekken.Voor de eer. Die mag in de boot bij de belangrijkste nummers groot zijn, maar aan de kant wordt het minstens zo ervaren.