Verdienstelijk Tourdebuut Marijn van den Berg en Bart Lemmen
Velen hadden Wilco Kelderman aan het eind van de Tour een etappezege gegund. Zij bevonden zich echter niet in de koers. Zowel vrijdag als zaterdag was de Barnevelder vol in de aanval en leek hij aardige papieren te hebben voor een dagsucces in de Alpen. Maar hij had, net als de hele ploeg van Visma-Lease a Bike, buiten de Sloveense waard gerekend. Tadej Pogačar haalde eerst Jorgenson terug en gunde een dag later ook geen kruimel aan Vingegaard.
Bart Lemmen (links) en Wilco Kelderman.
Credits portretten: Team Visma-Lease a bike
Kelderman, opgeroepen voor de Tour omdat Visma-LaB met een waslijst aan geblesseerden kampte, toonde eens te meer aan dat hij goud waard is voor een ploeg. In de nadagen van zijn carrière cijfert hij zich graag weg voor de kansen van de kopman om die met name in het hooggebergte bij te staan. In de vijftiende etappe, de laatste Pyreneeënrit die finishte op Plateau de Beille, deed hij lange kopbeurten in de hoop dat geletruidrager Pogačar uiteindelijk gesloopt zou worden. Het mocht niet baten.
Ook in de Alpen bleek Pogi over buitenaardse krachten te beschikken – de voormalige wielercommentator Herbert Hijkstra zou zeggen ‘hij is van een andere planeet’. Alle aanvallen van Visma werden in de kiem gesmoord. Maar Kelderman gaf net als vorig jaar in de Tour een glanzend visitekaartje af. Met zijn 33 jaar is hij ondanks dat hij al al aan zijn dertiende profseizoen bezig is, nog lang niet versleten.
Steenkapot
Een ploeggenoot van Wilco Kelderman werd nog later ingelijfd in de Tourequipe. Utrechter Bart Lemmen kreeg op het allerlaatste moment een telefoontje van ploegleider Grischa Niermann of hij de plaats kon innemen van de niet fitte Sepp Kuss. De voormalige luchtmachtofficier deed zijn werk naar behoren en was zelf ook een keer mee in een kansrijke ontsnapping met de zesde plaats als beloning. Na de zware voorlaatste etappe verklaarde hij ‘steenkapot’ te zijn na de drie slopende weken, maar tegelijkertijd blij dat zijn droom om de Tour te rijden veel eerder dan gedacht was uitgekomen.
Een meer dan verdienstelijk debuut in de grootste wielerwedstrijd – ‘pas als je de Tour hebt gereden ben je een echte wielrennen, hoor je vaak’ - maakte ook Marijn van den Berg. Tweemaal haalde hij de toptien, met de vijfde plaats als de hoogste klassering. Toch zal hij stilletjes op iets meer hebben gehoopt. Een rassprinter is de prof uit De Meern bepaald niet, maar toch waren er enkele kansen in heuveletappes. De laatste sprintkans in etappe zestien eindigde abrupt na een val, met de Eritrese winnaar van de groene puntentrui Biniam Girmay als voornaamste slachtoffer. Toch heeft Van den Berg genoten, met name ook van de uitstekende sfeer binnen de ploeg van EF Education-EasyPost waar bergkoning Richard Carapaz ook nog eens tot de meest strijdlustige renner werd uitgeroepen.
Nog wat cijfertjes: de laatste etappe, een tijdrit van 34 km van Monaco naar Nice, werd gewonnen door veelvraat Pogačar, die daarmee zes etappes op zijn naam schreef en zo zijn derde Tour de France-zege van een ongekende garnering voorzag. Wilco Kelderman werd op plaats 21 (op 1.23.11 uur van Pogačar) de beste Nederlander in het eindklassement, Bart Lemmen eindigde op plaats 70 en Marijn van den Berg op plaats 109.