Afscheid van speaker Henk van Gestel: ‘Ik zal het evenement enorm missen’

Toeschouwers lang de lijn verbaasden zich keer op keer hoe Henk van Gestel met wetenswaardigheden voor de dag kwam. Zijn geheim?  ‘Vooral goed je huiswerk doen en tevoren alles tot je nemen wat van belang kan zijn om renners van afstand al te herkennen en daarmee het publiek te informeren. Dat is dan ook de raad die ik graag doorgeef aan mijn opvolger. Of zoals Ben van de Werf me dat destijds al voorhield, toen ik zelf nog met de Tour meereed en hij de speaker was.’ 1983Voor Henk is het jaar 1983 natuurlijk de mooiste bladzijde uit zijn plakboek. Hij won toen de Tour met 23 seconden voorsprong op Anton Miltenburg en 26 seconden op Andre van Dijk, meisjes kwamen dat jaar nog niet voor in het klassement. ‘Maar die deden toen al van zich spreken. We werden tijdens de eerste etappe verrast door een demonstratie met spandoeken onder leiding van Claudia Diks op de Jonkheer Ramweg. Er moest opnieuw worden gestart omdat de hele straat geblokkeerd was. Een jaar later mochten ook meisjes meedoen, hun acties hadden meteen succes.’Marian van Dijk (10) had in 1984 de primeur om als eerste meisje in de historie van de Tour de Schalkwijk in de tijdrit van start te mogen gaan.  Henk: ‘Dat was natuurlijk een heel goede zaak, die uiteindelijk is uitgemond in overwinningen van Lenneke en Kaylee die als eerste meisjes de Tour hebben gewonnen. Ik heb dat wel als twee van de hoogtepunten in mijn periode als speaker beschouwd. Natuurlijk hebben we ook mooie winnaars bij de jongens gehad maar dit ware uitzonderlijke gebeurtenissen, waar je mooie verhalen omheen kon bouwen met de microfoon.’Henk, geboren op 9 augustus 1970, kwam vanuit Nijmegen en Utrecht als in Schalkwijk terecht waar zijn moeder Leni wijkverpleegkundige werd. ‘En het was vanzelfsprekend dat mijn twee jaar oudere broer Kees en ik meteen bij de Tour de Schalkwijk betrokken werden. In 1980 mocht ik voor het eerst meedoen, het jaar dat mijn broer liefst zeven van de acht ritten wint maar door een valpartij toch geen eindwinnaar werd, dat won Kees Diks die Henry Vermeulen in de laatste tijdrit aftroefde. Zelf had ik van slager en onze sponsor Frans Stokman de tip gekregen om met een verse biefstuk in mijn achterzak te fietsen. Maar dat heeft niet zoveel uitgehaald. Ik ben toen op dezelfde dag de berm is gereden, en werd ook nog eens laatste in die Tour, verkeerde doping dus.’ Martijn VermeulenAls meest dramatische gebeurtenis heeft Henk van Gestel het overlijden van de tienjarige Martijn Vermeulen ervaren. ‘Dat heeft destijds niet alleen mij maar iedereen binnen ons dorp enorm aangegrepen. In ons jubileumboek zit nog een mooie foto dat hij op de schouders van Jos van de Ven in het Michelin-shirt bij de prijsuitreiking is gehesen. Het was dan ook een mooi gebaar dat jarenlang een prijs die aan zijn naam verbonden was, op De Brink werd uitgereikt. Op dezelfde pagina staat ook nog een afbeelding van de eindsprint waarin Martijn juist iets achter Henke Doornekamp als tweede finisht. Deze beelden zullen altijd in mijn Tourherinneringen blijven.’ JubileumeditieHenk kijkt ook vooruit naar zijn naderende afscheid, nadat zijn broer Kees van 2003 tot 2009 de microfoon had gehanteerd. ‘Na heel wat wikken en wegen heb ik het destijds van hem overgenomen, we waren toen al druk bezig met de voorbereiding van het jubileumboek ‘Veertig jaar Tour de Schalkwijk’. Dus ik was al heel goed ingevoerd toen ik het van Kees overnam. Ik denk dat ik op een mooi moment stop, een jubileumeditie en ik heb een heel positief gevoel hoe het de afgelopen perioden ging. Maar ik zal het ongetwijfeld enorm gaan missen, al die unieke Tourverhalen.’Er is zelfs een periode geweest waarin het minder voortvarend ging met de Tour de Schalkwijk, halverwege de jaren tachtig. Henk: ‘Er was zelfs sprake van dat het evenement niet meer zou kunnen doorgaan omdat er te weinig rennertjes waren. Toenmalig lid van de coordinatie, Josta Vernooy is zelfs de boer op gegaan in ’t Goy om deelnemers te werven, het lukte haar om er zes los te weken. Door hun deelname was de Tour alsnog gered. En we weten anno 2019 allemaal hoe het na die tijdelijke dip is uitgegroeid tot wat er nu bij het rennersveld staat. Mooi om het mee te maken.’